اثرات همزمان نانوذرات سیلیس، پتاسیم، کود بیولوژیک و شیمیایی نیتروژن بر جذب برخی عناصر و عملکرد شلتوک ارقام برنج (Oryza sativa L.)
محل انتشار: مجله فیزیولوژی محیطی گیاهی، دوره: 14، شماره: 54
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 364
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOP-14-54_006
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1399
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثر نانوذرات سیلیس و پتاسیم و مقادیر نیتروژن در دو رقم بومی و اصلاح شده برنج، تحقیقی در مزرعه ای واقع در شهرستان ساری در سال 1393 اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت - فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. دو رقم بومی طارم محلی و اصلاح شده طارم هاشمی به عنوان عامل اصلی و کود نیتروژن در سه سطح شامل 35 و 70 کیلوگرم اوره در هکتار به همراه کود بیولوژیک نیتروکسین (بدون مصرف کود شیمیایی نیتروژن) و نانو ذرات در سه سطح محلول پاشی نانوسیلیکون (20 پی پی ام)، محلول پاشی نانو پتاسیم (به میزان دو در هزار) و عدم مصرف آنها (شاهد) به صورت فاکتوریل به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد رقم طارم هاشمی حداکثر عملکرد شلتوک (5000 کیلوگرم در هکتار) با مصرف 70 کیلوگرم نیتروژن و نانوپتاسیم تولید شد. برای رقم طارم محلی نیز بیشترین عملکرد شلتوک (4657 کیلوگرم در هکتار) با مصرف 35 کیلوگرم نیتروژن و نانوپتاسیم به دست آمد. بیشترین غلظت سیلیس شلتوک با مصرف نانوسیلیس به دست آمد. بیشترین غلظت نیتروژن و پتاسیم شلتوک با مصرف 70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. برای هر دو رقم بیشترین غلظت پتاسیم شلتوک با مصرف 70 کیلوگرم نیتروژن به همراه مصرف نانوپتاسیم و نانوسیلیس حاصل شد. بنابراین، مصرف نانوذرات در هر دو رقم باعث افزایش عملکرد کمی و کیفی برنج شد. از این رو، استفاده از منابع کودی نانوسیلیس و نانوپتاسیم در برنامه تغذیه برنج می تواند در افزایش عملکرد، بهبود کیفیت دانه و همچنین افزایش تحمل به تنش های محیطی موثر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهرداد قاسمی لمراسکی
گروه زراعت، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
حمید مدنی
گروه زراعت، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران.
نصیبه رضوان طلب
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
سلمان دستان
پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، کرج
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :