امیدبه زندگی ورشداقتصادی درایران، مدل رگرسیون انتقال ملایم

مطالعه حاضرباتوجه به نقش مهم سلامت دررشد و توسعه اقتصادی کشورها تلاش کرده است به بررسی اثرگذاری غیرخطی امید به زندگی به عنوان مهمترین شاخص سنجش سطح سلامت بررشد تولید ناخالص سرانه ایران طی سالهای 2009-1965 بپردازد نتایج حاصل ازبراورد مدل رگرسیون انتقال ملایم STR ضمن تایید فرضیه اثرگذاری غیرخطی امید به زندگی بررشد تولید سرانه نشان داد که امید به زندگی درقالب یک ساختاردورژیمی بامقداراستانه ی 55/34 سال بررشداقتصادی اثرگذاشته است همچنین نتایج همگام با مطالعات عجم اغلو و جانسون 2007 اثرگذاری منفی و معنی دار و نظریه گذار جمعیتی اثرمنفی کاهنده امیدبه زندگی بررشد تولید سرانه را تایید می کند براساس این یافته ها میتوان گفت که ساختارجمعیتی ایران به مرحله گذار باروری یعنی نقطه ای که افزایش امید به زندگی شروع به کاهش جمعیت می کند نزدیک میشود