طراحی الگوی ارزیابی صلاحیت عمومی و حرفه ای مدرسان (مطالعه موردی: مراکز آموزش زبان جهاد دانشگاهی)

برای مشاغل و کسب و کارهای خدماتی به طور عامل و آموزشی به طور خاص، منابع انسانی (ارایه دهنده خدمت یا همان مدرسان)، نقش و جایگاه ویژه ای دارند. از آنجایی که مراکز آموزش جهاد دانشگاهی نیز ماهیتا مراکزی خدماتی هستند و آنچه خروجی این مراکز است، ماهیتی خدمتی دارد و با عنایت به نقش مدرسان این مراکز در کیفیت آموزش هایی که ارایه می شود و نیز انتقال ارزش های اسلامی به دانشجویان، لزوم توجه به موارد یاد شده کاملا احساس می شود. تمرکز و هدف پژوهش حاضر، طراحی الگویی برای ارزیابی صلاحیت عمومی و حرفه ای مدرسان است. در طراحی الگوی ارزیابی صلاحیت های مدرسانف نخست به واسطه مررو ادبیات موجود در داخل و خارج از کشور، صلاحیت ها احصا شد. سپس با مراجعه به خبرگان علمی و اجرایی، صلاحیت هیا برشمرده، بازبینی و اصلاح شد. پس از اتمام مراحل اول و دوم طراحی و توسعه مفهومی مدل (تدوین مدل اولیه، بازخوردگیری و اصلاح مدل اولیه) و با مطالعه منابع نوشتاری تجربی و نظری خارجی و داخلی درباره صلاحیت ها، پرسش نامه سنجش صلاحیت ها طراحی شد. این پرسش نامه با توجه به الگوی اصلاح شده، 4 بعد اصلی صلاحیت، 12 شاخص و 110 مولفه فرعی را مورد سنجش قرار داد. پرسش نامه طراحی شده در میان بیش از 32 نفر از مدیران، کارشناسان و مدرسان مراکز آموزش جهاد دانشگاهی توزیع شد. تحلیل داده های کمی با استفاده از آزمون نرمال بودن، آزمون t تک متغیره و آزمون فریدمن با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. پس از اعتبار یا بی صلاحیت های عمومی و حرفه ای مدرسانف صلاحیت های معتبر شناسایی شد و به واسطه ترکیب آنها، الگوی نهایی سنجش صلاحیت تدوین شد.

کلیدواژه ها:

مدرسان ، صلاحیت عمومی ، صالحیت حرفه ای ، رتبه بندی ، الگوهای صلاحیت