تاثیر پرایمینگ فیزیکی بذر بر فنولوژی، برخی صفات فیزیولوژیک و اجزای عملکرد گندم در کشت تاخیری

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 281

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_EJCP-9-4_006

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف برخی از زارعین به دنبال برداشت گندم پاییزه در اوایل تابستان نسبت به کشت سویا به عنوان زراعت ثانویه مبادرت می کنند. کشت به موقع سویا در این شرایط برای توفیق در زراعت آن مهم است. به منظور استفاده هر چه بهتر از زمین، با بهره برداری از فناوری های خاص می توان ضمن برداشت تا حدودی زودتر گندم بدون تغییر محسوس در عملکرد، دوره رشدی مناسبی را برای زراعت ثانویه نیز فراهم آورد. استقرار مناسب گیاه زراعی یکی از چالش های اصلی در تولید است و اهمیت آن برای زارعین همانند محققان مشخص شده است. پرایمینگ بذر به عنوان یک فناوری جهت افزایش سرعت و یکنواختی سبز کردن، بنیه بالا و بهبود عملکرد در گونه های زراعی شناخته شده است. در مطالعه ای امواج اولتراسونیک به تسریع در سبز کردن و رسیدگی زود هنگام (10-5 روزه) گیاهان زراعی منتج شد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر پیش تیمارهای فیزیکی بذر بر استقرار گیاهچه، دوره رشد و عملکرد گندم پاییزه رقم الوند در کشت های به موقع و تاخیری انجام شد. مواد و روش ها این آزمایش ها در گلخانه و مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال زراعی 93-1392 اجرا گردید. فاکتورهای مورد مطالعه شامل قرار دادن بذرهای گندم در معرض اشعه های اولتراسونیک، لیزر، میدان مغناطیسی، گاما و بتا در مدت های 5/3 و 5 دقیقه و تاریخ های کاشت 5 و 25 مهر ماه بودند. تجزیه آماری داده ها با بهره گیری از نرم افزار MSTAT-C انجام یافت. از تجزیه واریانس برای آزمایش معنی داری منابع تغییرات و از آزمون LSD (05/0 P) برای مقایسه اختلاف بین میانگین ها استفاده گردید. یافته ها تمامی پیش تیمارهای بذر در مقایسه با بذرهای شاهد، بهبود ضریب یکنواختی سبز کردن را به دنبال داشت. شاخص قدرت گیاهچه به طور معنی داری به انواع تیمارهای بذر پاسخ مثبت نشان داد. اختلاف معنی داری از لحاظ زمان بین کاشت تا برداشت بین تیمارهای لیزر، گاما و بتا وجود نداشت. بذرهای گندم تحت تیمار با میدان های مغناطیسی، امواج اولتراسونیک و کوتاه مدت اشعه گاما، از کلروفیل بیشتری در برگ ها برخوردار بودند. تیمار اشعه گاما به مدت 5/3 دقیقه همانند تیمار های میدان مغناطیسی و اولتراسونیک، بذر های سنگین تر با وزن هزار دانه معادل 5/50 گرم را تولید کرد، در حالی که مقدار این صفت در سایر تیمارها و شاهد فقط 5/40 گرم بود. اختلاف معنی داری بین عملکرد بذر حاصل از تاریخ های کاشت به موقع و تاخیری مشاهده نگردید و مقدار آن به طور متوسط از 334 گرم در مترمربع در شاهد تا 1/480 گرم در مترمربع در اشعه های لیزر، بتا و بلند مدت گاما در حال تغییر بود. نتیجه گیری تیمار فیزیکی بذر گندم پاییزه رقم الوند با میدان مغناطیسی، امواج اولتراسونیک و کوتاه مدت اشعه گاما می تواند به صورت موثر جهت بهبود رشد، ظهور به موقع فرآیندهای فنولوژیک و پایداری عملکرد در شرایط کشت تاخیری مورد استفاده قرار گیرد.

نویسندگان

بهرام میرشکاری

هییت علمی