بررسی تغییرات جمعیت پروتوزوآ در شکمبه گوسفند و تاثیرآن بر روی استفاده از جیره های مختلف

به منظور بررسی اثر حذف پروتوزوآی موجود در شکمبه و تاثیر آن بر روی استفاده از جیره های مختلف، آزمایشی با 6 تیمار و 4 تکرار بر روی بره های بومی انجام گرفت. برای عمل پروتوزوآزدایی شکمبه بره های تحت آزمون، از ماده شیمیایی دی اکتیل سدیم سولفوسوکسینیت استفاده شد. تاثیر حذف پروتوزوآی موجود در شکمبه بر روی قابلیت هضم جیره های مصرفی با استفاده از 3 نوع جیره شامل پروتئینی، الیافی و چربی افزوده شده، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اضافه وزن روزانه، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک مصرفی در بین گروه پروتوزوآزداشده و گروه شاهد و همچنین برای سه جیره تحت آزمون دارای اختلاف معنی داری نشد (05/0P) که نشان دهنده واکنش متفاوت بره های پروتوزوآ زدا شده به هنگام مصرف جیره های مختلف است. نتایج بدست آمده در ارتباط با فراسنجه های خونی نشان داد که پروتوزوآ زدائی سبب کاهش معنی دار کلسترول و افزایش اوره در این گروه شده است (05/0> P). قابلیت هضم مواد مغذی نیز در مورد عصاره اتری و پروتئین خام مصرفی تغییرات معنی داری را بین دو گروه پروتوزوآزداشده و شاهد نشان داد (05/0> P). بطور کلی با استفاده از اطلاعات پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گیری نمود که تاثیرات پروتوزوآزدایی شکمبه بره ها در مقایسه با گروه شاهد به هنگام استفاده از جیره های غذایی متفاوت، متغییر است. زیرا الگوی تخمیر شکمبه ای حیوان پروتوزوآزداشده در بهره برداری از مواد خوراکی، متفاوت می باشد.

کلیدواژه ها:

گوسفند ، پروتوزوآزدائی ، قابلیت هضم ، فراسنجه های خونی