مطالعه فراوانی، سروتیپ و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سالمونلاهای جدا شده از گوسفندان در استان گلستان، ایران

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 298

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_EJRR-4-1_002

تاریخ نمایه سازی: 12 آبان 1398

چکیده مقاله:

چکیده سابقه و هدف: سالمونلاها از جنس باکتری های گرم منفی استوانه ای شکل و از خانواده انتروباکتریاسه، یکی از شایع­ترین باکتری­های قابل انتقال از حیوانات به انسان می­باشند و به دلیل تنوع مخازن حیوانی و انتقال آنها از طریق مدفوع یکی از مهمترین و شایع ترین بیماری­های زئونوز را ایجاد می­کنند. سرووارهای مختلف سالمونلا می­توانند موجب بروز گاستروانتریت، سپتی سمی و مرگ ناگهانی در انسان­ها و چارپایان شوند. دام های اهلی چون گوسفند و بز که از مهمترین منابع غذایی انسانی می­باشند، از مخازن اصلی سروتیپ­های مختلف سالمونلاهای زئونوز می باشند. همچنین مقاومت آنتی بیوتیکی در سالمونلاها در دهه های اخیر تبدیل به یک مشکل نوظهور شده است. هدف نهایی این مطالعه تعیین فراوانی دفع سالمونلا در نمونه­های مدفوع گوسفندان به ظاهر سالم و سروتیپ و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سالمونلاهای جدا شده در گله های روستایی استان گلستان بود.   مواد و روش کار: تعداد 120 نمونه مدفوع به طور مستقیم از ناحیه رکتوم گوسفندان به ظاهر سالم تهیه شد. آلودگی نمونه­های مدفوع بدست آمده به سالمونلا از طریق کشت میکروبی و واکنش زنجیره­ای پلیمراز، با استفاده از پرایمرهای ژن inv A، مورد بررسی قرار گرفت. سروتیپ و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سالمونلاهای شناسایی شده نیز تعیین شد. مطالعات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 20)، صورت گرفت، با استفاده از تست آماری کای اسکوار معنی دار بودن آماری داده­ها مورد بررسی قرار گرفتند و مقادیر P برابر با 05/0 یا کمتر معنی دار در نظر گرفته شد.   یافته ها : از 120 نمونه مورد بررسی، 20 و 22 نمونه به ترتیب به روش کشت میکروبی و واکنش زنجیره­ای پلیمراز آلوده حامل سالمونلا بود. با وجود بالاتر بودن میزان شناسایی سالمونلا به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز از روش کشت میکروبی، اختلاف مشاهده شده معنی­دار نبود (05/0P˃). در این مطالعه  تمامی نتایج  مثبت با روش میکروبیولوژی، با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز نیز تایید شدند. سروتیپ­های جدا شده شامل سالمونلا اینتریتیدیس (65 درصد) و سالمونلا تیفی موریوم (35 درصد) بود. میزان آلودگی به سالمونلا در 2 جنس نر و ماده مشابه بود (05/0P˃). بالاترین میزان دفع سالمونلا در مدفوع گوسفندان مورد مطالعه، در فصل پائیز مشاهده شد (05/0P˂). بیشترین میزان مقاومت در برابر سیپروفلوکسازین (75 درصد)، تتراسایکلین (60 درصد) و استرپتومایسین (60 درصد) بود. همچنین نتایج مطالعه اخیر بیانگر این مطلب است که فورازولیدون آنتی بیوتیک مناسبی می باشد زیرا کارایی بالایی بر ضد جدایه های سالمونلا نشان داد.   نتیجه گیری: نتایج مطالعه اخیر بیان گر نقش بالقوه گوسفندان به عنوان حاملین بالقوه سالمونلا می باشد و در نتیجه انجام مراقبت های لازم در پرورش و مصرف محصولات تهیه شده از این حیوانات در مناطق روستایی توصیه می شود. به طور کلی، نتایج به دست آمده بر نیاز به یک سیستم نظارت و پایش بر مقاومت های آنتی بیوتیکی نو ظهور در باکتری های بیماری زا در نشخوارکنندگان و سایر حیوانات تاکید می کند.      

نویسندگان

سمیه نمرودی

دانشگاه عل.م کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

کاظم بهینه

دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان