اثر سطوح مختلف پروبیوتیک پروتکسین در جایگزین شیر بر عملکرد و فراسنجه های خونی بره های شیرخوار زل

سابقه و هدف: استفاده از پروبیوتیک ها به منظور افزایش عملکرد، بهبود وضعیت سلامت و تعدیل اکوسیستم شکمبه دام های شیرخوار یک جایگزین مناسب برای آنتیبیوتیک ها محسوب می شود و سبب رشد و پرورش بره های سالم و پرتوان برای جایگزینی میش های مولد و قوچ های بالغ گله می گردد. همچنین پروبیوتیک ها (زیست یارها) می توانند راه حل مناسبی به منظور حفظ تعادل جمعیت میکروبی و بهبود شرایط تخمیر شکمبه، ارتقاء سیستم ایمنی و افزایش تولید حیوانات نشخوارکننده جوان باشند. بنابراین، هدف انجام آزمایش حاضر بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف پروبیوتیک پروتکسین در جایگزین شیر بر عملکرد و فراسنجه های خونی بره های نر شیرخوار زل بود. مواد و روش ها: برای انجام این تحقیق تعداد 24 راس بره نر زل در سن 10 روزگی با میانگین وزن زنده (.350±.54) کیلوگرم در قالب در 4 تیمار آزمایشی و 6 بره (تکرار) در هر تیمار در جایگاه های انفرادی به مدت 60 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. نمونه گیری ها در چهار دوره پانزده روزه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد (بدون افزودن پروبیوتیک)، و به ترتیب تیمار شاهد به علاوه 3 (cfu/g 109× 3)، 6 (cfu/g 109 × 6) و 9 (cfu/g 109 × 9) گرم پروبیوتیک در جایگزین شیر مصرفی روزانه بود. یافته ها: نتایج میانگین مصرف خوراک نشان داد که اختلاف آماری معنی داری فقط در 15 روز اول آزمایش بین تیمارها مشاهده شد؛ طوری که تیمار شاهد دارای کمترین و تیمار 9 گرم پروبیوتیک دارای بالاترین مقادیر بود (05/0> P). در صفت میانگین افزایش وزن روزانه در بین تیمارها اختلاف معنی داری در تمام دوره های آزمایش مشاهده شد (05/0> P)، طوری که تیمار 9 گرم پروبیوتیک نسبت به سایر تیمارها دارای مقادیر بیشتری بود. نتایج ضریب تبدیل غذایی نشان داد که اختلاف آماری معنی داری در 30 و 45 روز آزمایش مشاهده شد (05/0> P)، طوری که در تیمار 9 گرم پروبیوتیک ضریب تبدیل غذایی به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد دارای مقادیر کمتری بود. نتایج اسکور مدفوع نشان داد در پایان روز 45 و 60 آزمایش اختلاف آماری معنی داری بین تیمارها مشاهده شد (05/0> P)، طوری که بره-های دریافت کننده 9 گرم پروبیوتیک نسبت به تیمار شاهد دارای قوام مدفوع بالاتری بودند. میانگین گوارش پذیری ظاهری مواد مغذی در بین تیمارها نشان از تفاوت آماری معنی داری در مقادیر ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی داشت (05/0> P) که تیمار 9 گرم پروبیوتیک دارای مقادیر بالاتری نسبت به سایر تیمار بود. نتایج حاصل از فراسنجه های خونی نشان داد که در خون گیری پایان 30 روزگی اختلاف آماری معنی داری در تمام فراسنجه ها به جز آلبومین وجود داشت (05/0> P). همچنین در خون گیری پایان 60 روزگی اختلاف آماری معنی داری در تمام فراسنجه ها به جز کلسترول، لیپوپروتئین با دانسیته بالا و لیپوپروتئین با دانسیته پایین وجود داشت (05/0> P). آنالیز داده های مربوط به صفات لاشه نشان داد که در صفات وزن زنده، درصد لاشه پر و خالی، درصد نیم لاشه و طول لاشه، اختلاف آماری معنی داری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده شد (05/0> P)، طوری که تیمار 9 گرم پروبیوتیک در صفات مذکور نسبت به سایر سطوح پروبیوتیک دارای عملکرد بهتری بود.

کلیدواژه ها:

عملکرد ، فراسنجه های خونی ، پروبیوتیک ، بره های شیرخوار زل ، جایگزین شیر