ارزیابی صفات محرک رشدی برخی از جدایه های باکتری ازتوباکتر بومی خاک های استان گلستان

طی چند دهه اخیر تلاش برای افزایش تولید در واحد سطح، مصرف زیاد و نامتعادل کود های شیمیایی پیامد تخریب محیط زیست را به همراه داشته است. مصرف کودهای زیستی بدون نگرانی از اثرات سوء زیست محیطی با تامین بخشی از نیاز به عناصر غذایی گیاه موجب بهبود شرایط فیزیکی، شیمیایی و زیستی خاک می شود. یکی از ریزموجودات خاکزی که توانایی تحریک رشد گیاهان زراعی را دارد باکتری ازتوباکتر می باشد. این باکتری بطور مستقیم و غیرمستقیم پارامترهای رشد گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد. این تحقیق بر روی 43 جدایه ازتوباکتر انجام گرفت و بیشترین مقدار تثبیت زیستی نیتروژن مولکولی به روش احیاء استیلن (ARA) برای جدایه شماره 3 برابر با 276 نانومول بر ساعت در لوله، بیشترین توان حلالیت کمی فسفر در محیط کشت اسپربر به روش رنگ سنجی با دستگاه اسپکتوفتومتر برای جدایه شماره 25 برابر با 232 میلی گرم در لیتر، بیشترین توان حلالیت کمی پتاسیم معدنی در محیط کشت الکساندروف با دستگاه فلم فتومتر برای جدایه شماره 23 برابر با 47 میلی گرم در لیتر، بیشترین توان تولید هورمون اکسین در محیط کشت ال بی تریپتوفان به روش رنگ سنجی با دستگاه اسپکتوفتومتر برای جدایه شماره 37 برابر با 98 میلی گرم در لیتر و بیشترین نسبت قطر هاله به کلنی در اندازه گیری توان تولید نیمه کمی سیدروفور بر روی محیط CAS-Agar مربوط به جدایه های شماره 4، 9، 16، 18، 31، 37، 38، 40، 41 و 43 بوده است. توانایی تولید هیدروژن سیانید هم اندازه گیری شد، در بین تمامی جدایه ها فقط 4 جدایه

کلیدواژه ها:

ازتوباکتر ، محرک های رشد ، تثبیت زیستی نیتروژن