طراحی شبه کلید مخابراتی غیرفعال به منظور افزایش قابلیت اطمینان زیرسیستم تله کامند ماهواره

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 315

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ELEMAG-2-1_005

تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1399

چکیده مقاله:

چکیده: در این مقاله یک شبه کلید غیرفعال مخابراتی ساده بهمنظور افزایش قابلیت اطمینان زیرسیستم تلهکامند یک ماهواره طراحی و ساخته شدهاست. در ماهواره ها زیرسیستم تله کامند واسط ارتباطی ماهواره با مدیریت ماهواره در ایستگاه زمینی است که دستورات و داده هایی را که در طول ماموریت لازم است به ماهواره انتقال یابد از طریق لینک مخابراتی تلهکامند در اختیار ماهواره قرار میدهد. در ماهواره، این دستورات از طریق بخش گیرنده مخابراتی ماهواره در اختیار بخش تله کامند قرار می گیرد و بخش تله کامند نیز فعالیت های مقتضی را به تناسب دستورات دریافتی انجام می دهد. در مقاله، ابتدا بلوک دیاگرام کلی زیرسیستم تله کامند یک ماهواره LEO طراحی و پیادهسازی شده، مورد اشاره قرار   میگیرد و در ادامه به تشریح هر یک از اجزای زیرسیستم که متشکل از آنتن تلهکامند، شبکه تغذیه تلهکامند، گیرنده مخابراتی تلهکامند و بخش تله کامند میباشد، پرداخته شده و مشخصات محصول ساخته شده و تست شده نیز ارائه گردیدهاست. سپس افزایش قابلیت اطمینان زیرسیستم تلهکامند یک ماهوارهLEO  با افزونگی دوگانه و طراحی یک شبه کلید غیرفعال مورد بررسی قرار گرفتهاست. با توجه به سری بودن کلید مخابراتی در طرح افزونگی، قابلیت اطمینان آن بسیار حائز اهمیت است. به همین جهت، پس از بررسی و محاسبه قابلیت اطمینان تمام اجزای زیرسیستم تله کامند، یک کلید غیر فعال مخابراتی با قابلیت اطمینان بسیار بالا طراحی، شبیهسازی و ساخته شدهاست. سادگی بسیار زیاد، پیادهسازی آسان، حجم، جرم و هزینه بسیار کم از ویژگیهای طرح پیشنهادی میباشد.  

نویسندگان

حسین بلندی

مرکز تحقیقات فضایی دانشگاه علم و صنعت ایران

سیدحسن صدیقی

مرکز تحقیقات فضایی دانشگاه علم و صنعت ایران

محمد خیری

مرکز تحقیقات فضایی دانشگاه علم و صنعت ایران