بهینه سازی پرتفوی سهام با استفاده از مدل های OGARCH ومارکوف سوییچینگ در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش بررسی بهینه سازی پرتفوی سهام با استفاده از مدل های OGARCH و مارکوف سوییچینگ در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. نمونه اماری این پژوهش شامل 159 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که در بازه زمانی 1388 تا 1394 مورد بررسی قرار گرفته اند. برای آزمون فرضیه ها از مدل GARCH و OGARCH بااستفاده از نرم افزار Eviews10 استفاده شده است.نتایج حاصل از پژوهش نشان دهنده آن است که مرز کارای سرمایه گذاری پرتفوی بهینه انتخاب شده توسط مدل OGARCH نسبت به مرز کارای سرمایه گذاری سنتی تفاوت معناداری دارد وهمچنین مرز کارای سرمایه گذاری پرتفوی بهینه انتخاب شده توسط مدل مارکوف سوییچینگ نسبت به مرز کارای سرمایه گذاری سنتی تفاوت معناداری ندارد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی پرتفوی سهام ، مدل OGARCH ، مدل GARCH ، مدل مارکوف سوییچینگ