قلمرو علوم برگزیدگان خداوند در قرآن

این مقاله به روش توصیفی تحلیلی و با رویکردی تفسیری به بررسی قلمرو علومبرگزیدگان خداوند در قرآن می پردازد. اهمیت این پژوهش از آن جهت است که می تواندمبنایی برای باورهای شیعی در بحث قلمرو علوم ایمه (ع) باشد. نتیجه پژوهش حاضر ایناست که خداوند به پیامبران خود، در قلمر وهای مختلف علوم مانند علوم طبیعی، حوادثگذشته و آینده، ملکوت آسمان ها و زمین، امور پنهان از حواس و... دانش های ویژه ای برحسب مصلحت عطا کرده است. بخش دوم این پژوهش نشان مى دهد که این علوم ویژه،اختصاص به پیامبران نداشته و غیر پیامبران مانند: لقمان، طالوت، ذوالقرنین، مریم و... نیز برحسب اراده و مصلحت خداوند از علوم ویژه در قلمر وهای یاد شده برخوردار بوده اند. بنابراین،باور به گستردگی قلمرو علوم برگزیدگان خداوند، غلو نیست و در صورتی که با دلایل معتبرچنین علومی برای امامان اه لبیت (ع) اثبات شود، قابل پذیرش و دارای پشتوانه قرآنی است.

کلیدواژه ها:

علوم پیامبران ، علوم ایمه ، علم در قرآن ، گستره علوم اهل بیت (ع)