اثر رژیم های آبیاری سطحی و سولفات روی بر شاخص های فیزیولوژیک رشد ارقام ذرت شیرین در اراک

به منظور بررسی شاخص های رشد و کلروفیل دوهیبرید ذرت شیرین چیس و چلنجر درشرایط کم آبیاری و محلول پاشی با ترکیبات حاوی عنصر روی، آزمایشی به صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاداسلامی واحد اراک در سال های 1393 و 1394 انجام شد. تیمارالگوی آبیاری در کرت های اصلی شامل آبیاری کامل مزرعه یا کلیه جویچه ها (شاهد)، آبیاری یک درمیان جویچه ها، آبیاری یک درمیان متناوب جویچه ها و در کرت های فرعی تیمار محلول پاشی با عنصر روی شامل عدم محلول پاشی (شاهد)، کاربرد سولفات روی زینک درآپ (دو در هزار لیتر)، کاربرد سولفات روی زینک فست (دو در هزار لیتر) و دو هیبرید ذرت به صورت فاکتوریل قرار گرفتند. نتایج نشان داد تاثیر الگوهای آبیاری، محلول پاشی روی، رقم و برهمکنش آن ها بر شاخص های رشد، میزان کلروفیل و کاروتنوئید در سطح احتمال 1% معنی دار بود. بالاترین میزان شاخص سطح برگ،شاخص رشد و میزان کلروفیل درروش آبیاری کامل با میزان 3.76، 50.66% و 0.892 میلی گرم بر گرم مشاهده گردید که تفاوت معنی دار 12.98، 8.41 و 16.64 درصدی نسبت به روش آبیاری یک درمیان جویچه ها داشت اما با آبیاری تناوبی تفاوت معنی دار نداشت. بالاترین شاخص سطح برگ، شاخص رشد و میزان کلروفیل در تیمار کاربرد زینک فست به میزان 3.868، 50.20% و 0.887 میلی گرم بر گرم مشاهده شد درحالی که در تیمار عدم کاربرد روی این میزان 3.412، 50.08% و 0.595 میلی گرم بر گرم کاهش یافت یعنی 15.38، 11.21 و 19.94% افت نشان داد. بر اساس نتایج این تحقیق، در شرایط کم آبی، استفاده از الگوی آبیاری تناوبی و محلول پاشی با زینک­فست در تولید ذرت شیرین رقم چلنجر قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

الگوی آبیاری ، ذرت ، روی ، شاخص برداشت ، کلروفیل