اولویت بندی نیروگاه های انرژی های تجدیدپذیر با رویکرد پیامدهای زیست محیطی

نگرانی ناشی از روند بسیار سریع مصرف انرژی، پایان سوختهای تجدیدناپذیر، آلودگیهای زیست محیطی و زوال ناپذیر بودن منابع انرژی های نو ضرورت متداول سازی استفاده از انرژی های پاک را در کشور ایجاد می کند. کشور ایران شرایط بهره برداری از منابع انرژی های نو مانند اقلیم مناسب، تابش نور خورشید و باد با سرعت بالا را برخوردار است. هدف از انجام این تحقیق، اولویت بندی نیروگاه های انرژی های تجدیدپذیر با رویکرد پیامدهای زیست محیطی با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی است. در این پژوهش پیامدهای زیست محیطی ناشی از عملکرد نیروگاه های انرژی های تجدیدپذیر شناسایی و سپس معیارهای موثر در اولویت بندی و انتخاب نیروگاه های انرژی های تجدیدپذیر با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی وزن دهی شدند. اطلاعات مورد نیاز از متخصصان و خبرگان حوزه محیط زیست و انرژی جمع آوری گردید. برای اولویت بندی نیروگاه های انرژی های تجدیدپذیر، معیارها و زیرمعیارهای زیست محیطی شناسایی شدند که وزن هریک از آنها بر اساس نظر متخصصان و خبرگان به دست آمد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد به ترتیب انرژی های تجدیدپذیر خورشیدی، بادی و برق آبی در اولویت قراردارند.

کلیدواژه ها:

انرژی های تجدیدپذیر ، پیامدهای زیست محیطی ، تحلیل سلسله مراتبی ، تکنیک تصمیم گیری چند معیاره