ترویج رفتار و اخلاق زیست محیطی در چارچوب مکاتب فلسفی

امروزه مسایل و مشکلات زیست محیطی یکی از مهم ترین نگرانی ها و همچنین دل مشغولی های انسان می باشد و به یکی از چالش برانگیزترین مسایل تبدیل شده است. نظریه پردازان بر این باورند که حل مسایل محیط زیست جدای از امور فنی، نیازمند رویکرد جدیدی شامل رویکردهای جامعه شناختی، اخلاقی، فلسفی و غیره است. این پژوهش با بررسی و تحلیل مکاتب فلسفی به تبیین ترویج رفتار و اخلاق زیست محیطی پرداخته است. برخورداری افراد از اخلاق و رفتار زیست محیطی مناسب، یک تضمین درونی برای رفتار درست با سایر مخلوقات و جلوگیری از صدمه به محیط زیست محسوب می شود. می توان اظهار داشت تمایل به رفتار زیست محیطی، هنجار اخلاقی، نگرش، آگاهی از عواقب، انتساب مسیولیت و هنجار ذهنی از مولفه های موثر بر رفتار زیست محیطی می باشد. از آن جایی که فلسفه ی ترویج و نیز هدف از اجرای برنامه های ترویجی در واقع ایجاد تغییر در بینش، دانش و اصلاح الگوی رفتاری می باشد میتوان با تغیر نگرش، دانش و آگاهی، بر نوع رفتار محیط زیست تاثیر گذاشت. از بین مکاتب فلسفی می توان گفت با توجه به این که مکتب پراگماتیسم شفاف، کاربردی و تعاملی است این امکان را می دهد که به طور شفاف اقداماتی را به صورت مشارکتی برای حفظ محیط زیست انجام داده از این رو نیاز است که فعالیت های ترویجی در راستای حفظ محیط زیست سیر تحولی از ایده آل گرایی به سوی واقع گرایی و تجربه عملی داشته باشند

کلیدواژه ها:

اخلاق ، اخلاق و رفتار زیست محیطی ، ترویج ، مکاتب فلسفی