اثر محافظتی اپی نفرین در تغییرات فرآیند اسپرماتوژنز در اثر تشعشعات گاما در موش صحرایی بالغ

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 345

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FEYZ-11-2_004

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: با توجه به اینکه انسان در معرض تشعشعات گاما ناشی از رادیوتراپی و پرتوهای X تشخیصی قرار می گیرد، بررسی اثرات تشعشعات گاما بر بافت های مختلف انسان ضروری به نظر می رسد. هدف از این تحقیق بررسی اثرات تشعشعات گاما بر فرآیند اسپرماتوژنز در موش صحرایی بالغ و نقش اپینفرین به عنوان حافظت کننده است. مواد و روش ها: در این بررسی تجربی دستگاه مولد اشعه ی گاما با شدت 25 گری به کار گرفته شد و تعداد 120 راس موش صحرایی نژاد Wistar به عنوان مدل آزمایشگاهی در 4 گروه مساوی انتخاب گردیدند. 1- گروه تیمار با اپینفرین، 2-گروه تیمار با سرم نمکی (کنترل) 3-گروه تیمار با اپینفرین و تشعشعات گاما، 4- گروه تیمار با سرم نمکی و تشعشعات گاما با شدت 25 گری. تزریق اپینفرین به مقدار sub lethal dose (1ml/kg) به صورت زیرجلدی در ناحیه ی شکم صورت پذیرفته است. تعداد 60 راس موش صحرایی برای به دست آوردن Lethal dose (LD50) مورد آزمایش قرار گرفت و LD50 اپی نفرین به میزان 2ml/kg تعیین شد. در پایان پس از تشریح و بیرون آوردن بیضه ی حیوانات و عملیات مربوط به آماده سازی اسلاید و مطالعه ی آن ها، تعداد سلول های اسپرماتوگونی، تعداد سلول های اسپرماتوسیت اولیه، تعداد سلول های اسپرماتید، تعداد اسپرماتوزوییدها و تعداد سلول های بینابینی و سلول های سرتولی مورد بررسی و شمارش قرار گرفت. نتایج: یافته ها نشان داد که در گروه تیمار با اشعه ی گاما با شدت 25 گری لوله های اسپرم ساز از هم فاصله گرفتند و همچنین تعداد سلول های اسپرماتوگونی و سلول های اسپرماتید و اسپرم به صورت معنی دار (p<0/05) کاهش یافت. تعداد سلول های اسپرماتوسیت اولیه و میزان ترشحات در لوله های اسپرمساز در گروه تیمار با گاما در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری (p<0/05) مشاهده شد. نتیجه گیری: در پایان، گروه تیمار با اپی نفرین و تشعشعات گاما این عوارض را نشان نداد و عملکرد اپی نفرین به عنوان یک محافظت کننده به خوبی مشخص شد. به نظر میرسد اپی نفرین با کاهش جریان خون و ایجاد هیپوکسی، سلول ها و بافت ها را از اثرات زیان بار رادیکال های آزادکه تحت تاثیر تشعشعات گاما حاصل می شوند، حفظ می کند.

نویسندگان

جعفر آی

دانشیار گروه علوم تشریح دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی فسا

اسداله ظریفکار

دانشیار گروه فیزیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

سعید خاتم ساز

استادیار گروه فیزیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون

حسین شهریاری

استادیار گروه فیزیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون