مطالعه اثر ضد انقباضی عصاره آبی- الکلی برگ کرفس در ایلیوم موش صحرایی

سابقه و هدف: با توجه به عوارض ناشی از اسهال و علی رغم وجود داروهای صنعتی، تلاش برای یافتن گیاهانی که بتوانند حرکات عضله ی صاف روده را کاهش دهند، همچنان ادامه دارد. بعضی از گیاهان مانند کرفس که مصرف خوراکی دارند علاوه بر ارزش غذایی دارای اثرات فارماکولوژیکی نیز می باشند. کرفس (Apium graveolens) از خانواده ی چتریان (Apiaceac) است که دارای اثرات ضد درد، ضدالتهاب، کاهنده ی فشار خون، کاهنده ی چربی خون و مدر بوده و از ترکیبات مهم آن فلاوونوییدها می باشد. کرفس در طب سنتی به عنوان ضد نفخ استفاده می شود. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضدانقباضی عصاره ی آبی الکلی برگ کرفس بر فعالیت انقباضی ایلیوم موش صحرایی می باشد. مواد و روش ها: پو در برگ کرفس با الکل 70 درصد با روش خیساندن عصاره گیری شد. ایلیوم موش صحرایی نر نژاد ویستار جدا گردید و انقباضات آن تحت یک گرم کشش، در حمام بافت حاوی محلول تایرود به روش ایزوتونیک ثبت شد. نتایج با استفاده از آزمون های ANOVA و Tukey HSD مقایسه شدند. نتایج: غلظت های تجمعی عصاره ی (0/25 تا 4mg/ml) انقباضات ناشی از کلرورپتاسیم (60mM) و کارباکول (10μM) را به صورت وابسته به غلظت کاهش داد (p<0/0001). اینکوبه کردن بافت ( 30 دقیقه) با پروپرانولول (1μM) و یا نالوکسون (1μM) و نیز 20 دقیقه با L-NAME؛ (100μM) عملکرد ضد انقباضی عصاره را کاهش نداد. اینکوبه کردن بافت ( 5 دقیقه ) با گلیبنکلامید (10μM) و یا تترااتیل آمونیوم (1mM) اثر ضدانقباضی عصاره را کاهش نداد. انقباضات ناشی از کلرورکلسیم (0/5 تا mM 8) در محلول تایرود فاقد کلسیم با پتاسیم بالا (60mM) توسط عصاره (1mg/ml) کاهش یافت (p<0/05 تا p<0/001). نتیجه گیری: عصاره ی برگ کرفس انقباض ایلیوم موش صحرایی را به صورت وابسته به غلظت مهار نمود. با توجه به نتایج به دست آمده می توان احتمال داد که کانال های کلسیمی ولتاژی و لیگاندی در پیدایش این اثر ضدانقباضی نقش داشته باشند. ولی گیرنده های بتاآدرنرژیک، اپیوییدی، ن یتریکاکساید و کانال های پتاسیمی در آن نقشی ندارند. همچنین احتمال دارد که ماده ی فلاوونوییدی آپیجنین موجود در کرفس، مسوول این فعالیت باشد.

کلیدواژه ها:

ضد انقباض ، برگ کرفس ، ایلیوم ، موش صحرایی