تعیین نوع لیشمانیوز جلدی در بیماران، مخازن و ناقلین به روش RAPD-PCR، در شهرستان آران و بیدگل، استان اصفهان طی سال های 86-1385
محل انتشار: دوماهنامه فیض، دوره: 13، شماره: 2
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 334
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-13-2_011
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398
چکیده مقاله:
سابقه و هدف : ایران به عنوان یکی از کانون های مهم لیشمانیوز جلدی روستایی شناخته شده است. این بیماری در نقاط مختلف استان اصفهانبه صورت آندمیک مشاهده می شود. شهرستان آران و بیدگل از جمله این مناطق است که موارد زیاد مبتلایان به لیشمانیوز جلدی در آن موردتوجه مسیولان بهداشتی کشور قرار گرفته است . این مطالعه به منظور شناسایی نوع لیشمانیوز جلدی بیماران ، گونه انگل مولد آن در انسان،جوندگان مخزن و پشه خاکی های ناقل در سال های 86-1385 در شهرستان آران و بیدگل صورت گرفت. مواد و رو ش ها: این مطالعه با طراحی مقطعی بر روی ایزوله های انسانی مبتلا به لیشمانیوز جلدی که به مراکز بهد اشتی آران و بیدگل مراجعهکرده بودند ، جوند گان و پشه خاکی های صید شده از منطقه ی مورد مطالعه صورت گر فت. تشخیص عفونت انسانی با نمونه برداری از زخمبیمار و نمونه برداری از لبه خارجی گوش جونده و تشریح پشه خاکی صورت گرفت و انگ ل های جدا شده در محیط NNN کشت داده شد. DNA انگل انسانی، جونده و پشه خاکی استخراج و با روش RAPD-PCR تعیین هویت شد. انگل های لیشمانیا ماژور جدا شده از انسان، جونده و پشه خاکی پس از تلقیح در قاعده دم موش BALB/c؛ 4 تا 12 هفته بعد ایجاد زخم نمودند ، ولی ایزوله های انسانی لیشمانیا تروپیکا در محل تلقیح به موش هیچ گونه زخمی ایجاد نکردند. اطلاعات مربوط به واحدهای پژوهش (بیماران، مخازن و ناقلین ) پس از طبقه بندی با آمار توصیفی و درصد فراوانی گزارش و باندهای محصول PCR با سوش های استاندارد و مارکر مقایسه شد. نتایج: RAPD-PCR نشان داد که 71/4 درصد ایزوله های انسانی، لیشمانیا ماژور و 28/6 درصد لیشمانیا تروپیکا بود و از بین جوندگان صید شده، 17/8 درصد رومبومیس اوپیموس ها آلوده به لیشمانیا ماژور بودند. با استفاده از این روش 1/9 درصد پشه خاکی های فلبوتوموس پاپاتاسی ماده خونخورده نیز آلوده به لیشمانیا ماژور تشخیص داده شدند.نتیجه گیری: آزمایشات مولکولی نشان داد که انگل ایزول ه های انسانی، مخازن و ناقلین ، لیشمانیا ماژو ر و بیماری از نوع روستایی است. باتوجه به نقش R. opimus به عنوان مخزن اصلی و مهم بیماری، کنترل این جونده را به منظور کاهش بیماری در منطقه پیشنهاد می نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباس درودگر
مربی گروه انگل شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان
مهدی آسمار
استاد بخش انگل شناسی انستیتو پاستور ایران
محمدرضا رضوی
استادیار بخش انگل شناسی انستیتو پاستور ایران
مسعود درودگر
فارغ التحصیل دوره پیش دانشگاهی دبیرستان الغدیر کاشان