بررسی حداقل غلظت مهاری وانکومایسین در سویه های استافیلوکوکوس اوریوس جداشده از نمونه های بالینی بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال 1388

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 371

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FEYZ-14-3_008

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: با توجه به افزایش مقاومت دارویی استافیلوکوکوس اوریوس و اهمیت وانکومایسین به عنوان داروی انتخابی، این مطالعه با هدف تعیین حداقل غلظت مهارکننده از رشد وانکومایسین، الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی، تعیین سویه های تولیدکننده آنزیم بتالاکتاماز و همچنین فاکتورهای خطر در شیوع استافیلوکوکوس اوریوس های مقاوم به متی سیلین در نمونه های بالینی بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1388 انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی بر روی 150 نمونه استافیلوکوکوس اوریوس جداشده از نمونه های بالینی بیماران بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1388 صورت گرفت. سویه ها با روش استاندارد نظیر تست کاتالاز، تست لوله ای کواگولاز، رشد بر روی محیط مانیتول سالت آگار و تست DNAase تعیین هویت شدند. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن بر روی 9 آنتی بیوتیک انجام شد و حداقل غلظت مهار کننده از رشد وانکومایسین با روش میکرودایلوشن براث تعیین گردیده و تولید آنزیم بتالاکتاماز با روش اسیدومتری انجام پذیرفت. نتایج: از 150 نمونه حاوی سویه استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از بیماران بستری، محدوده MIC وانکومایسین بین 4μg/ml تا 0/5 بود. بیشترین درصد MIC؛ (66 درصد) وانکومایسین، 2μg /ml بود و کلیه ایزوله ها نسبت به وانکومایسین حساس بودند. میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 25/8±31/3 بود. بیشترین میزان مقاومت مربوط به پنی سیلین (93/3 درصد) و کمترین میزان مقاومت مربوط به وانکومایسین (بدون هیچ گونه مقاومت) تعیین گردید. 62 درصد از ایزوله ها، مقاوم به متی سیلین بودند. 87 درصد ایزوله ها دارای آنزیم بتا لاکتاماز بوده و فاکتورهای خطر در شیوع استافیلوکوکوس های مقاوم به متی سیلین، افزایش سن (P=0/001) و مصرف قبلی آنتی بیوتیک (P<0/0001) بود. نتیجه گیری: با توجه به این که وانکومایسین آنتی بیوتیک انتخابی جهت درمان بیماری های استافیلوکوکوس اوریوس در بیمارستان شهید بهشتی کاشان است جهت جلوگیری از گسترش سویه های مقاوم به وانکومایسین، اهمیت دادن به نتایج آزمایشگاه و آنتی بیوگرام و اضافه کردن تست MIC علاوه بر تست دیسک دیفیوژن در آزمایشگاه ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

استافیلوکوکوس اوریوس ، حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد ، وانکومایسین ، مقاومت آنتی بیوتیکی

نویسندگان

محمود صفاری

دانشیار، گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

مسعود جوکار

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

غلامرضا شجری

دانشیار، گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

احمد پیروزمند

استادیار، گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان