تاثیر آموزش بر سازگاری اجتماعی مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بر اساس تیوری سازگاری روی

سابقه و هدف: فرزندانی که از نظر ذهنی ناتوان هستند، فشارهای روانی خاصی را بر کل خانواده و بهویژه مادران تحمیل می کنند.جهت ایجاد سازگاری باید از شیوه های مقابله ای استفاده شود. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر آموزش بر سازگاری اجتماعی مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بر اساس تیوری سازگاری روی انجام گرفت.مواد و روش ها: مطالعه ی نیمه تجربی حاضر بر روی 40 نفر از مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر مراجعه کننده به مدرسهاستثنایی شهرستان آران و بیدگل طی سال های 89-1388 صورت پذیرفت. مداخله به شیوه حضوری و در 4 جلسه آموزشی 2 ساعته به همراه 30 دقیقه پرسش و پاسخ در طی 2 هفته انجام گرفت. محتوای آموزش شامل آموزش شیوه های سازگاری بر اساس ابعاد تیوری سازگاری روی بود. پرسشنامه سازگاری، قبل و 6 هفته بعد از پایان مداخله، مجددا توسط واحدهای مورد پژوهش تکمیل گردید.نتایج: میانگین نمرات سازگاری اجتماعی مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر در بعد فیزیولوژیک، درک از خود، وابستگی واستقلال، ایفای نقش و سازگاری اجتماعی کل، قبل و بعد از آموزش اختلاف معنی داری را نشان داد (P<0/001).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آموزش بر اساس تیوری روی بر سازگاری اجتماعی مادران کودکان عقب مانده ذهنی موثر است.

کلیدواژه ها:

عقب ماندگی ذهنی ، مادران ، سازگاری اجتماعی ، تیوری سازگاری روی