ارتباط غلظت رسیستین سرم با فشار خون، مقاومت انسولینی، نیمرخ چربی، تعداد گلبول های سفید و عملکرد قلبی تنفسی در مردان چاق و لاغر

سابقه و هدف: آدیپوسایتوکین رسیستین یک میانجی التهابی و زیست شاخص بیماری های متابولیکی و قلبی عروقی می باشد. هدف ازمطالعه حاضر بررسی ارتباط غلظت رسیستین سرم با فشار خون، مقاومت انسولینی، نیمرخ چربی، تعداد گلبول های سفید و عملکرد قلبی-تنفسی در مردان چاق و لاغر می باشد.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 38 مرد چاق و لاغر به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. پس از 12 ساعت ناشتایی، نمونه-های خون جمع آوری شده و ویژگی های عمومی آزمودنی ها اندازه گیری شد.نتایج: غلظت رسیستین سرم در مردان چاق بیشتر از مردان لاغر بود (P<0/01) و فقط در مردان چاق با شاخص مقاومت انسولینی (HOMA-IR) همبستگی مستقیم داشت (r=0/40, P=0/002). سطوح رسیستین با فشار خون سیستولیک (چاق: r=0/34, P=0/008)، لاغر: r=0/31, P=0/004) و تعداد گلبول های سفید (چاق: r=0/19, P=0/001، لاغر: r=0/15, P=0/004) همبستگی مثبت و با شاخص عملکرد قلبی تنفسی (VO(2)max همبستگی منفی داشت (چاق: r=0/41, P=0/003، لاغر: r=0/36, P=0/005). رابطه معنی داری بین سطوح رسیستین سرم با نیمرخ لیپیدی و فشار خون دیاستولیک در مردان چاق و لاغر مشاهده نشد. در مردان لاغر فقط P=0/005)VO(2)max) و در مردان چاق HOMA-IR و VO(2)max (به ترتیب: P=0/002 و P=0/009) سطوح رسیستین را پیش بینی می کردند.نتیجه گیری: مردان چاق از سطوح رسیستین بالاتری نسبت به مردان لاغر برخوردارند و این با مقاومت انسولینی بیشتر در این افرادهمراه است. به نظر میرسد که مقاومت انسولینی و عملکرد قلبی تنفسی می توانند سطوح رسیستین را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

رسیستین ، فشار خون ، مقاومت انسولینی ، چاق