بازسازی کامل استخوان تخریب شده به علت استیومیلیت در زخم پای دیابتی با آنژیوپارس

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 675

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FEYZ-19-2_012

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: پای دیابتی یکی از مشکلات عمده سلامت در بیماران دیابتی است. امروزه چندین راه برای درمان زخم پای دیابتیوجود دارد، اما در برخی بیماران با درگیری استخوانی بر آمپوتاسیون تاکید میشود. در اینجا ما به معرفی یک مورد نادر بازسازی کاملاستخوان دژنره شده به علت استیومیلیت در یک زخم پای دیابتی با داروی آنژیپارس می پردازیم.معرفی بیمار: یک مرد 59 ساله، مورد شناخته شده دیابت تیپ 2 با زخم پای دیابتی به اندازه 3 در 2 سانتیمتر در انگشت شست پایراست در بیمارستان شهید بهشتی کاشان بستری شد. باتوجه به از بین رفتن بند نهایی انگشت در گرافی ساده پا با تشخیص استیومیلیتآنتی بیوتیک تزریقی وسیع الطیف شامل مروپنم، وانکومایسین و سیپروفلوکساسین برای بیمار تجویز شد. پس از گذشت یکماه، بیمار باآنتی بیوتیک خوراکی و نیز داروی آنژیپارس موضعی و خوراکی مرخص شد. در پیگیری بیمار بعد از دو ماه استیوژنزیس کامل درگرافی های سریال به عمل آمده از استخوان انگشت پای بیمار مشاهده شد.نتیجه گیری: آنژی پارس علاوه بر بهبودی زخم پای دیابتی قدرت ترمیم استخوان تخریب شده را نیز دارد و از ناتوانی بیماران به دلیلقطع عضو جلوگیری می کند. استفاده از داروی مذکور در استیومیلیت همراه با زخم پای دیابتی و انجام مطالعات بیشتر بر روی بیماران بامشکل مشابه برای تایید این مطلب توصیه می شود.

نویسندگان

علیرضا شریف

دانشیار، گروه عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

محمدرضا شریف

دانشیار، مرکز تحقیقات تروما، بیمارستان شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

راضیه رستگار

دستیار، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

منصوره مومن هروی

دانشیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان