اثر هشت هفته تمرین هوازی بر آپلین پلاسما در موش های صحرایی نر دریافت کننده L-NAME

سابقه و هدف: شواهد موجود از التهاب سیستمیک در حضور چاقی و مقاومت انسولین حمایت می نمایند. آپلین از بافت چربی ترشحمی شود و نقش مهمی در فرآیند التهاب دارد. هدف این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر آپلین پلاسما در موشهایصحرایی نر دریافت کننده نیترو ال-آرژنین متیلاستر (L-NAME) می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار 20 ماهه به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، تمرین،مهارکننده و تمرین - مهارکننده تقسیم شدند. تمرین هوازی به مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته و با شدت 80-75 درصد اکسیژنمصرفی بیشینه اجرا شد. سه روز پس از آخرین جلسه تمرینی موش ها کشته شدند و نمونه های پلاسما به منظور بررسی آپلین جمع آوری شد.نتایج: نتایج نشان داد که سطح آپلین پلاسما در گروه تمرین بعد از هشت هفته تمرین استقامتی نسبت به گروه کنترل تغییر معنی دارینداشت (P=0/525). باوجوداین، نتایج نشان داد که بین آپلین پلاسما در گروه مهارکننده نیتریک اکسید با گروه کنترل اختلاف معنی داری وجود دارد (P=0/003). همچنین، نتایج نشان داد بین سطوح انسولین و گلوکز چهار گروه اختلاف معنی داری وجود ندارد (P> 0/05). نتیجه گیری: به نظر می رسد سطوح آپلین پلاسما با افزایش سن تحت تاثیر فعالیت هوازی قرار نمی گیرد. بااینوجود، مهار کننده نیتریکاکسید می تواند سطوح آپلین پلاسما را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، نیترو ال-آرژنین متیل استر ، آپلین پلاسما ، موش های صحرایی نر