بررسی ارتباط بین سطح لاکتات سرم و پیامدهای بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر در بیماران تحت بایپس قلبی ریوی

سابقه و هدف: ازدیاد لاکتات سرمی طی انجام مراحل بایپس قلبی ریوی حین عمل با افزایش مرگ ومیر و عوارض قلبی به میزان 10 تا20 درصد همراه است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر افزایش سطح لاکتات خون بر پیامدهای بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونرتحت با یپس قلبی ریوی می باشد.مواد و رو ش ها: مطالعه مقطعی حاضر روی 116 بیمار تحت پیوند عروق کرونر بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سالهای 93-1392انجام گرفت. داده های دموگرافیک، متغیرهای مربوط به عمل جراحی، میزان لاکتات، زمان خروج لوله تراشه، مدت زمان بستری در بخشویژه و بیمارستان و کسرجهشی قلب بعد از عمل جمع آوری شدند. داده های حاصل در دو گروه لاکتات نرمال (کمتر از 2 میلی مول درلیتر) و لاکتات بالا (بیشتر از 2 میلی مول در لیتر) مقایسه شدند.نتایج: هیپرلاکتاتمی بعد از عمل در 62/1 درصد بیماران مشاهده شد. تفاوت آماری معنی داری بین زمان خروج لوله تراشه، و مدت بستری در بخش ویژه و بیمارستان بین دو گروه مشاهده نشد. بین میانگین لاکتات سرم بعد از عمل و قند خون، pH و پیکربنات، مدتزمان بای پس قلبی ریوی و مدت زمان کلمپ آیورت ارتباط معنی داری وجود داشت. بین افزایش لاکتات سرم و افت کسر جهشی قلببعد از عمل نیز ارتباط معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: هیپرلاکتاتمی با عواملی نظیر قند خون بالا pH و میزان بیکربنات، و مدت زمان بای پس و زمان کلمپ آیورت طولانی تر در ارتباط است. با کنترل این عوامل می توان از بروز اسیدوز لاکتیک کاست و به بهبود وضعیت بیماران بعد از عمل کمک کرد.

کلیدواژه ها:

جراحی پیوند عروق کرونر ، لاکتات سرم ، بای پس قلبی ریوی ، پیامدهای بعد از عمل