تاثیر تمرینات استقامتی و مقاومتی و مصرف عصاره هیدروالکلی گزنه بر تغییرات وزن و مقادیر پلاسمایی نسفاتین -1 موش های صحرایی دیابتی نوع 1

سابقه و هدف: دیابت یک بیماری شایع متابولیک بوده و گزنه گیاهی است که اثر ضد دیابت دارد. نسفاتین- 1 آدیپوکاینی است که درسازوکار متابولیسم گلوکز شرکت دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی و مقاومتی و مصرف گزنه بر سطحپلاسمایی نسفاتین- 1 در موش های صحرایی دیابتی نوع 1 بود.مواد و روشها: در این پژوهش تجربی موش های نژاد ویستار در 4 گروه قرار گرفته و با تزریق استروپتوزوسین دیابت در آن ها القاءشد. به گروه های گزنه ، استقامتی + گزنه و مقاومتی + گزنه روزانه 1mg/kgعصاره گزنه به صورت درون صفاقی تزریق شد. گروه استقامتی + گزنه به مدت 8 هفته، 5 جلسه در هفته و هر جلسه از 60 تا 120 دقیقه در آب شنا کردند. گروه مقاومتی + گزنه با حمل وزنه های 50، 75، 90 و 100 درصد وزن خود روی نردبان طراحی شده، تمرین را شروع کرده و سپس به تدریج افزایش رکورد داشتند.در پایان 8 هفته از قلب حیوانات به صورت مستقیم خون گرفته شد.نتایج: در همه گروه ها پس از 8 هفته کاهش وزن مشاهده گردید و این کاهش وزن در گرو ههای کنترل و گزنه و مقاومتی+گزنه نسبت به ابتدای پژوهش معنی دار بود (P<0/001). نتایج تحلیل آماری نشان از افزایش معنیدار نسفاتین- 1 در گروه گزنه نسبت به گروه کنترل داشت (P<0/01). این افزایش در گروه های استقامتی + گزنه (P<0/001) و مقاومتی + گزنه نسبت به گروه کنترل نیز مشاهده گردید (P<0/001). نتیجه گیری: مصرف عصاره ی گزنه به همراه تمرین می تواند باعث افزایش نسفاتین- 1 پلاسمایی شده و می تواند در جهت کنترل دیابتو جلوگیری از کاهش وزن ناشی از این بیماری موثر باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، تمرین مقاومتی ، عصاره هیدروالکلی گزنه ، نسفاتین - 1 ، موش صحرایی ، دیابت نوع 1