بررسی اپیدمیولوژیک عوارض چشمی بیماری بهجت در 200 بیمار

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بهجت در منطقه و اهمیت گرفتاری چشم در این بیماران و اطلاعات ناکافی آن در کشور و به منظور تعیین اپیدمیولوژی عوارض چشمی بیماری بهجت، این مطالعه در سال 1378 انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش کار توصیفی بر روی 200 بیمار مبتلا به بهجت صورت پذیرفت و خصوصیات بیماران تعیین گرید و عوارض مختلف چشمی آن ها توسط متخصص چشم بررسی شد.یافته ها: از 200 نمونه مورد بررسی، 58/5 درصد بیماران مرد و 41/5 درصد زن بودند. محدوده سنی بیماران در هنگام شروع درگیری چشمی 58-5 سال با میانگین سنی 31/5 سال بود. به طور کلی یووییت شایع ترین عارضه چشمی در هر دو جنس بود (87 درصد). بعد از آن واسکونیت شبکیه 53/7 درصد، کاتاراکت 38 درصد، آتروفی اپتیک 24/5 درصد و اپی اسکلریت 7/7 درصد می باشند. در بیماران زیر 30 سال آدم ماکولا و در 30 تا 39 سال یووتیت و در بیماران بالای 40 سال کاتاراکت به طور معنی دار شایع تر بود (P<0/001).

کلیدواژه ها:

عوارض چشمی ، بیماری بهجت