بررسی علل آسیت با شیب غلظتی پایین در بیماران بستری در شهر رشت طی سال های 80-1374

سابقه و هدف: آسیت یا تجمع پاتولوژیک مایع صفاقی، در بیماری های مختلفی دیده می شود که جهت تشخیص علل آن، از پاراسنتز مایع آسیت استفاده می گردد. با توجه به اهمیت عوامل ایجاد کننده این نوع آسیت، و به منظور تعیین علل آن، این تحقیق در یک دوره 7 ساله در شهر رشت انجام گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه با طراحی مقطعی، روی کلیه بیماران بستری با تشخیص قطعی آشیت، انجام گرفت. نوع آسیت (گرادیان غلظتی پایین) از طریق تعیین غلظت آلبومین مایع آسیت و سرم هم زمان، مشخص شد. موارد دیگری اعم از گلوکز و LDH مایع آسیت نیز تعیین شد. مشخصات بیماران شامل سن، جنس و تشخیص نهایی بررسی و ثبت گردید و در نهایت، داده ها با آماره توصیفی تحلیلی ارایه گردید. یافته ها: از 148 بیمار واجد شرایط 48/6 درصد مرد و 51/4 درصد زن و در سنین 13/5±59 سال بودند. شایع ترین علت این نوع آسیت، سل (45/9%) و در مرحله بعد بدخیمی (41/9%) بود. 12/2 درصد نیز مربوط به سایر علل بود. تفاوتی بین شیوع علل آسیت با شیب غلظتی پایین در دو جنس مشاهده نشد ولی تفاوت در گروه های سنی و علل مختلف بیماری معنی دار بود(p<0/001). میزان گرادیان غلظتی سرم به مایع آسیت 0/19±0/68 گرم در دسی لیتر، میزان LDH مایع آسیت IU/L؛ 135/5±342/4، غلظت گلوکز در بیماران با سل صفاقی، مبتلا به بدخیمی و سایر علل به ترتیب: 71±13/8، 17/2±101/4 و 13/2±89/2 میلی گرم در دسی لیتر بود که تفاوت های معنی داری داشتند (p<0/001). نتیجه گیری: در هر بیمار با این نوع آسیت ابتدا باید سل به عنوان تشخیصی قابل درمان در نظر گرفته شود. در صورت رد آن، با شک به بدخیمی و سپس سایر علل، به انجام دیگر اقدامات تشخیصی اقدام گردد.

کلیدواژه ها:

آسیت با شیب غلظتی پایین ، پریتونیت سلی ، بدخیمی