تاثیر عامل خانواده بر تعیین و اجرای مجازات

مجازات بزهکار براساس اغلب نظریات جرم شناسی، ضرورتی انکارناپذیر است. با این وجود، بعضی از مقررات جزایی در شرایطی خاص، از شدت و خشونت مجازات کاسته، آن را ملایم تر می سازد. گاهی هم وجود شرایط خاص سبب اعطای امتیازاتی به بزهکار می شود که ویژگی هیا ذاتی مجازات را نفی می کند و حتی به نظر می رسد سبب نوازش بزهکار می شود. یکی از این عوامل شرایط خانوادگی و عایله مند بودن مجرم است که به موجب قوانین یا رویه قضایی موجب کاهش مجازات یا اعطای امتیازاتی به بزهکار می گردد و این سوال را مطرح می سازد که آیا عایله مند بودن، عاملی برای گریز از مجازات و موجب سوء استفاده مجرمان برخوردار از چنین وضعیتی است یا سیاست جنایی قانونی و قضایی در تزاحم دوامر مهم یعنی ضرورت تامین نظم عمومی از یک سو و حفظ کیان خانواده مجرم از سوی دیگر قرار می گیرد و از میان آن دو، امر اخیر را مصلحت مهمتر تلقی می کند و بر این باور است که از رهگذر تامین مصلحت دوم، مصلحت اول نیز قابل حصول است؛ بدین جهت هم از سرایت آثار نامطلوب مجازات به خانواده مجرم پیشگیری می کند و هم با خانواده درمانی سبب نازپروری بزهکار و پیشگیری از تکرار جرم وی و مالا تامین نظم عمومی می گردد.

کلیدواژه ها:

جرم شناسی ، قانون ، بزهکار ، تخفیف مجازات ، خانواده درمانی