بررسی رابطه توانمندسازی اعضا و تعاونی های کشاورزی و تولیدی روستایی و کشاورزی پایدار (مطالعه موردی: شهرستان ابرکوه)

توسعه پایدار و مستمر هر کشوری وابسعته به پایداری نظام کشاورزی آن است، بنابراین دستیابی به نظام کشاورزی پایدار، یکی از سیاست های مهم بخش کشاورزی کشورها است که نه تنها موجبات امنیت غذایی، کسب درامدهای ارزی و استقلال سیاسی و اقتصادی در سطح کلان را فراهم می آورد، بلکه در سطح محلی نیز باعث توسعه می گردد. از این رو هدف از پژوهش حاضر، تحلیل رابطه توانمندسازی اعضای تعاونی های تولیدی روستایی و کشاورزی شهرستان ابرکوه و رعایت اصول کشاورزی پایدار در این شهرستان می باشد روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی بوده که آمار و اطلاعات آن از طریق روش های میدانی به دست آمده است جامعه آماری این پژوهش شامل 3000 عضو تعاونی های تولیدی روستایی و کشاورزی منطقه مورد مطالعه می باشد که با استفاده از فرمول کوکران در سطح خطای 0/05 نمونه ای حجم 341 نفر تعیین شده است در این پژوهش برای تحلیل داده ها از آزمون تی تک نمونه ای و ضریب پیرسون استفاده گردیده است نتایج تحقیق براساس آزمون های آماری مورد مطالعه نشان می دهد که اثرگذاری توانمندسازی جامعه آماری بر رعایت اصول کشاورزی پایدار در شهرستان ابرکوه معنادار و بین این دو متغیر در سطح 99 درصد اطمینان رابطه معنادار و مستقیمی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، کشاورزی پایدار ، تعاونی ، شهرستان ابرکوه