نقش سرزندگی در ایجاد هنرهای شهری و میزان بهره گیری از فضای شهری

سرزندگی امروزه حلقه مفقوده شهرها و فضاهای شهری می باشد. در معماری و طراحی شهری توجه بهنظر شهروندان یکی از مهمترین عوامل جهت طراحی می باشد. بدین معنی که فضا و محیط اطراف از چهویژگی هایی برخوردار باشند تا مردم را به خود جذب کنند و آنها احساس آرامش داشته باشند و ترکمکان برای آنها سخت باشد. با توجه به اینکه فضاهای شهری بخش عمدهای از فضاهای ما را در برگرفته اند. لذا ضرورت ارتقاء کیفی این فضاها از طریق ایجاد سرزندگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.به دلیل عدم وجود سرزندگی در فضاهای شهری بسیاری از مشکلات روانی در افراد به وجود آمده است.بنابراین پاسخگویی به نیازهای اجتماعی افراد در این گونه فضاها و ایجاد فرصت های مناسب برای کسب ایننیازها الزام و ضروری می باشد. در این بین خیابانها به عنوان اصلی ترین فضاهای شهری که افراد با ساختارسنی و جنسی گوناگون همواره در آن حضور دارند و به عنوان بستری برای شکل گیری و تقویت روابطاجتماعی در شهرها به حساب می آیند از اهمیت فراوانی برخوردارند. امروزه به دلیل توجه بیش از اندازه بهجنبهه ای کمی فضا نسبت به جنبه های کیفی آن منجر به کاهش سرزندگی در بسیاری از خیابان ها شدهاست. از اینرو در این مقاله با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ای به بررسی برخی از تجارب جهانی درزمینه ایجاد و ارتقاء سرزندگی در خیابان های شهری پرداخته شده است و با استخراج عوامل مشترکراهکارهای ارتقاء سرزندگی در خیابانها بدست آمده است. به طورکلی در این مقاله عواملی همچون توجهبه مسیرهای پیاده، تنوع کاربری، خوانایی، هویت و افزایش کیفیت محیطی از بررسی مقایسه بین تجاربداخلی و خارجی مستخرج شده است.

کلیدواژه ها:

هنرهای شهری ، فضاهای شهری ، خلاقیت ، طراحی ، تجارب جهانی