واکاوی نقش دمای رویه زمین در پراکنش پوشش برف در ایران به کمک داده های ماهواره ای

هدف از پژوهش کنونی، بررسی نقش دمای رویه زمین در پراکنش روزهای برف پوشان در ایران است. در گام نخست داده­های دمای رویه زمین سنجنده مودیس ماهواره ترا از تارنمای ناسا برای بازه زمانی 1393-1382 در تفکیک مکانی 1×1 کیلومتری دریافت شد. برای بررسی پوشش برف کشور نیز از داده­های سنجنده مودیس ترا و مودیس آکوا برای بازه زمانی 1393-1382 در تفکیک مکانی 500 × 500 بهره گرفته شد. پس از آماده­سازی داده­ها در محیط نر­م­افزار مت­لب، به کمک مدل رقومی ارتفاع (Dem) ایران برای هر یک از گروه­های ارتفاعی در گام­های ارتفاعی یک متری میانگین سالانه دما محاسبه شد. یافته­های این پژوهش نشان داد، مناطقی که میانگین سالانه دمای رویه آن­ها کمتر از 30 درجه سلسیوس است، برای نشست پوشش برف به طور نسبی مهیا هستند و از ارتفاع 1700 به بالا دمای رویه زمین در ایران به کمتر از 30 درجه سلسیوس می­رسد. واکاوی پیوند میان شمار روزهای برف پوشان با میانگین دمای رویه زمین آشکار ساخت، دمای رویه زمین در مناطقی از ایران که به طور میانگین هیچ گونه پوشش برفی ندارد، 37 درجه سلسیوس است و بیشترین شمار روزهای برف پوشان در کشور در مناطقی است که میانگین سالانه دمای رویه آن­ها صفر درجه سلسیوس است.

کلیدواژه ها:

دمای روی زمین ، روزهای برف پوشان ، سنجنده مودیس تررا ، سنجنده مودیس آکوا ، ایران