بررسی و تحلیل تاثیرات تکنولوژی و فن آوری های نوین بر ساختار معماری فرم های گنبدی شکل

الگوهای معماری اجدادی ما استفاده از روش ها و مصالح جدید به منظور افزایش سرعت ساخت، سبک سازی، افزایش عمر مفید ونیز مقاوم نمودن ساختمان در برابر زلزله را بیش از پیش مطرح کرده است .حل مشکلاتی نظیر زمان طولانی اجرا عمر مفید کم ویا هزینه زیاد اجرای ساختمان ها نیازمند ارائه راهکارهایی به منظور استفاده عملی از روش های نوین ومصالح ساختمانی جدید جهت کاهش وزن و کاهش زمان ساخت , دوام بیشتر ونهایتا کاهش هزینه اجراست. یکی از موارد در سبک سازی سقف استفاده از فرم گنبد است که یک عنصر پایدار و مقاوم در برابر زلزله و یک عنصر یادمانی است. استفاده از گنبد ها روش آسان و اقتصادی جهت پوشش سطوح یکپارچه بدون ستونگذاری در داخل می باشد. گنبد ها از دیرباز در معماری ایران بکار گرفته شده اند. توسعه گنبدها در ایران در روزگاران قدیم با سنگ و به تدریج آجرکاری و مصالح سنگی بوده است. سپس در عصر مدرن ابتدا آهن برای نخستین بار برای چهار چوب اسکلتی ساختارهای گنبدی بکار رفت و سپس بطور وسیعی از بتن ساده با فشار مقاومت خوب در بناهای جدید برای اجرای گنبد ها استفاده گردید. اضافه کردن فلز برای مسلح کردن در برابر کشش، راهکاری جدید در مهندسی سازه بوجود آورد که منجر به ساخت گنبد های مدرن توسط بتن مسلح گردید.همچنین از گنبدهای فولادی، گنبد های آلومینیومی و گنبد های چوبی وسایر روشها برای ساخت گنبد استفاده شده است. این مطالعه که با روش تحلیلی - توصیفی و مطالعات کتابخانه ای وبه طور مقایسه ای انجام شده است تحلیل گنبدهای سنتی وساختار معماری آنها مورد بررسی قرارگرفته ودرادامه تاثیر تکنولوژی های نوین درشکل گیری فرم های متنوع گنبدی شکل با ساختاری متفاوت جهت استفاده بهینه از فضا وبهبود کیفیت فضای معماری مورد مداقه قرار گرفته ونهایتا باجایگزین شدن این نوع گنبدها به جای گنبدهای سنتی وارد دنیای جدیدی از فضای معماری شویم.

کلیدواژه ها:

صنعتی سازی ، گنبدهای سنتی ، گنبدهای مدرن ، تکنولوژی