بررسی تاثیر ساماندهی مشاغل غیررسمی بر آسایش بصری، سهولت دسترسی و افزایش سطح سرویس شهر اهواز (نمونه موردی: منطقه 1 (بخش مرکزی شهر اهواز)

رابطه متقابل انسان و محیط سبب ظهور مناظر شهری به عنوان رخدادهای مکانی بر پایه شرایط اجتماعی می گردد. منظر شهری به دلیل نقش آن در بروز رفتارهای اجتماعی خاص در محیط دارای اهمیت ویژه ای است. آسایش بصری حالت ذهنی است که بیانگر رضایت از محیط بصری می باشد. به عبارت دیگر در صورتی که مناسب سازی محیطی را با ساختن مجموع شرایط، آسایش حرکتی، آسایش شنیداری، آسایش بصری، آسایش اقلیمی و آسایش اجتماعی فراهم کنیم به آسایش بصری دست خواهیم یافت؛ بنابراین موضوع آسایش بصری و سایر کیفیت های محیطی وابسته از جمله سطح سرویس و سطح دسترسی در بهبود منظر شهرری و تعاملات اجتماعی اهمیت این پژوهش را مشخص می کند. در چارچوب مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی با استناد به منابع کتابخانه ای موجود، در پی تحقیق و تحلیل جایگاه و تاثیر بررسی تاثیر ساماندهی مشاغل غیررسمی بر آسایش بصری، سطح دسترسی و سطح سرویس هستیم. در این پژوهش از شیوه کتابخانه ای شاخص های مورد نیاز استخراج شد و برای جمع آوری مطالب از ابزار پرسش نامه استفاده شده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 324 تعیین شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 19 و AMOS 22 استفاده شده است. نتایج پزوهش نشان می دهد، بین ساماندهی مشاغل غیررسمی و آسایش بصری، ساماندهی مشاغل غیررسمی و سطح دسترسی، ساماندهی مشاغل غیرررسمی و سطح سرویس در سطح اطمینان 0.95 تاثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

آسایش بصری ، مشاغل غیررسمی ، سطح سرویس ، سطح دسترسی ، اهواز