تحلیل اثزات گزدشگزی در معیشت پایدار سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی: روستاهای مزسی شهزستان گمیشان)

هدف این تحقیق بررسی دیدگاه روستاییان مرزی شهرستان گمیشان از نظر تاثیر گردشگری بر ابعاد معیشت پایدار بوده ا ست. جامعه آماری در این پژوهش تمام افراد بالای 15 سال که در جامعه مورد مطالعه (روستاهای مرزی 6 گانه شهرستان گمیشان) سکونت دایم دارند را دربر می گیرد. این رقم به 10500 نفر می رسد. نمونه گیری در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای در سه مرحله ابتدا در مناطق روستایی، خانوارهای روستا و سپس اعضای خانوارها انجام می گیرد با توجه به جامعه آماری با استفاده از فرمول کوکران 372 نمونه انتخاب گردید. همچنین جهت سنجش رابطه متغیرهای زمینه با نگرش ها از آزمون t تک نمونه ای استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان داده است که سطح گردشگر پذیری روستاهای مورد مطالعه پایین بوده اکثر روستاییان میزان آن را کمتر از 300 نفر در سال بیان کرده اند. با این وجود قابلیت های اصلی گردش پذیری این روستاها عبارت بودند از: فراورده های دامی (اقتصادی) مناظر طبیعی (زیستی) و صنایع دستی (اقتصادی- فرهنگی) بوده است. همچنین از دیدگاه روستاییان این سطح پایین گردشگری در روستاهای مرزی مورد مطالعه بر سرمایه انسانی، سرمایه اجتماعیف سرمایه طبیعی، سرمایه اقتصادی و سرمایه نهادی روستایی تاثیر کمی گذاشته است. با این وجود همین میزان اندک گردشگرپذیری در روستاهای مرزی بر سرمایه جاذبه ای اثرگذار بوده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، معیشت پایدار ، سکونتگاه های روستایی ، شهرستان گمیشان