تحلیل مکانی- فضایی جابه جایی و ماندگاری فارغ التحصیلان دانشگاهی روستاها در پویش نظام آموزش عالی. مطالعه موردی: مراکز پیام نور شرق گلستان

از آنجایی که در مطالعات جغرافیایی، تبیین روابط فضایی- مکانی پدیده ها جایگاه خاصی دارد، آگاهی از نقش فاصله محل سکونت در انتخاب محل تحصیل و همچنین وضعیت ماندگاری دانشجویانپس از فارغ التحصیلی در روستاها، اهمیت خاصی دارد. نوع تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی- توسعه ای و به لحاظ روش، توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی است. هدف از تدوین این مقاله «تحلیل فضایی- مکانی محل تحصیل و مهاجرت فارغ التحصیلان در نواحی روستایی» است. قلمرو مکانی تحقیق، ناحیهشرقی استان گلستان و قلمرو زمانی آن سال های 90-1370 است. جامعه آماری (2265 نفر) را فارغ التحصیلان روستایی ناحیه ی یادشده تشکیل می دهد که حجم نمونه طبق فرمول کوکران، 205نفر برآورد و به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. نتایج نشان داد که: 1- بین انتخاب محل تحصیل با فاصله ی محل سکونت و شدت جریان جابه جایی، رابطه ی معناداری وجود دارد؛ اما چون مقدارSig=0.05<0.998 است، بنابراین بین فاصله و نوع رشته ی انتخابی، رابطه ی معناداری وجود ندارد. 2-در صورت تأسیس نشدن مراکز و واحدهای پیام نور، با افزایش فاصله از کانون های شهری بر میزان افراد تارک تحصیل افزوده می شود. آزمون اسپیرمن این همبستگی را در سطح 99 درصد (Sig=0.000) معنادار نشان می دهد. 3- شاخص ماندگاری نشان داد که 58 درصد فارغ التحصیلان همچنان در نواحی روستایی زندگی می کنند. 4 سنجش میزان دلبستگی به «ماندن و بازگشت به روستا» (در صورت وجود شغل مناسب نشان داد که بالای 80 درصد پاسخگویان تمایل به سکونت در زادگاه خویش دارند.در اورت

کلیدواژه ها:

تحلیل مکانی فضایی جابه جایی ، ماندگاری و مهاجرت ، پویش نظام آموزش عالی