پهنه بندی کاربری اراضی شهری شهرک ارم تبریز بر اساس شاخص های اساسی مخاطرات ژئومورفولوژیک

کلانشهر تبریز به دلیل تنگناهای ژئومرفولوژیکی، به توسعه ی قطاعی و احداث و ساخت شهرک هایاقماری در اطراف شهر روی آورده است. اغلب شهرک های ایجادشده به ویژه شهرک ارم، در مجاورت گسلفعال شمال تبریز و عوامل تهدیدکننده مخاطرات طبیعی از قبیل زلزله، سیلاب، حرکات توده ای و... کهشاخص های اساسی در مطالعه های مخاطرات ژئومرفولوژیکی است، قرار گرفته و عمدتا در مناطق شیب داربا لیتولوژی نامقاوم متشکل از سازندهای میوسن (تناوبی از مارن های آهکی و نمک دار، کنگلومرا وماسه سنگ با میان لایه های آهکی( ایجاد شده اند. هدف عمده تحقیق حاضر، تعیین وضعیت فعلی الگویاستقرار کاربری های اراضی شهری و پهنه بندی منطقه مورد مطالعه بر اساس شاخص های ژئومورفولوژیکدر مناطق آسیب پذیر، در تطابق با استانداردهای کاربری های اراضی شهری در شهرک ارم تبریز است. بهدلیل پیچیدگی و ازدیاد فاکتورهای مؤثر در تعیین کیفیت مکانی استقرار سکونتگاه های شهری، ازروش های چندمتغیره ی تصمیم ساز برای تعیین درجه تناسب کیفی استقرار کاربری های اراضی استفادهشده است. بدین منظور از روش های ارزیابی چندمعیاره مبتنی بر تحلیل سلسله مراتبی AHP برای تولید وتجزیه و تحلیل نقشه ها و لایه های مختلف کاربری ها استفاده شده است. بر اساس یافته های تحقیق، از کل مساحت 554/36 هکتاری شهرک، حدود 60/15 هکتار در مناطق با استاندارد خیلی کم، 164/47 هکتار در مناطق با استاندارد کم، 196/45 هکتار در مناطق با استاندارد متوسط، 115/09 هکتار در مناطق با استاندارد زیاد و 18/2 هکتار در مناطق با استاندارد خیلی زیاد استقرار یافته اند.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، مخاطرات ژئومورفولوژیک ، تحلیل سلسله مراتبی ، شهرک ارم تبریز