ناکارآمدی تقسیم رباعی احادیث با توجه به کاستی های منابع رجالی
محل انتشار: دوفصلنامه آموزه های حدیثی، دوره: 1، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,085
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HADIS-1-2_004
تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1397
چکیده مقاله:
سنت به عنوان گسترده ترین منبع دینشناخت، که جزییات و تفاصیل آموزه های دینی را در اختیار ما گذاشته است، جز در مواردی نادر از طریق اخبار آحاد به دست ما رسیده است و برای دستیابی به اطمینان صدور آنها از معصوم، می بایست به نشانه هایی تکیه کرد. در تقسیم رباعی احادیث که توسط سید بن طاوس و علامه حلی در سده هفتم پیشنهاد شد، همه نشانه ها به سند احاله شده ودر نتیجه، کار ارزش گذاری آنها عملا بر دوش منابع رجال نهاده شد. از سوی دیگر، منابع رجالی با کاستیهای مختلفی روبرو بوده و عملا شمار زیادی از روایات در شمار ضعاف قرار گرفتهاند . نگارنده در این مقاله در مرحله نخست، گزارشی از سیر تاریخی تقسیم ثنایی و رباعی روایات را ارایه داده است و در مرحله دوم، برای اثبات ناکارآمدی تقسیم رباعی به خاطر ابتنای آن بر منابع رجالی، سه کاستی منابع رجالی را مورد بررسی قرار داده که عبارتند از: 1. فقدان انگیزه جرح و تعدیل راویان در منابع رجالی؛ 2. عدم بازتاب شماری قابل توجه از راویان در منابع رجالی؛ 3. وجود اختلاف در مبانی نظری رجالیان.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی نصیری
دانشیار دانشگاه علم و صنعت ایران