برآورد کارایی بیمارستان های استان کرمان با استفاده از روش تحلیل مرزی تصادفی (1390-1386)

یکی از اساسی ترین اهداف اکثر کشورها، ارتقاء سطح کیفیت و کارایی سیستم های بهداشتی- درمانی و استفاده بهینه از منابع می باشد. در این میان استفاده بهینه از امکانات و تجهیزات در اختیار بیمارستان ها که به عنوان یکی از پرهزینه ترین سازمان های ارائه خدمات بهداشتی- درمانی مطرح می باشند؛ از اهمیت ویزه ای برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه برآورد کارایی بیمارستان های تحت نظر دانشگاه علوم پزشکی کرمان در طی سال های 90-1386 بود. روش بررسی: این پژوهش از نوع اقتصادسنجی بود و عملکرد ده بیمارستان از بیمارستان های کرمان با استفاده از داده های ترکیبی در مقطع زمانی پنج ساله، از طریق روش تحلیل مرزی تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. عوامل تولید مورد استفاده شامل تعداد تخت فعال، پزشک، پرستار و پذیرش سرپایی بودند و ستانده در این روش روز بستری در نظر گرفته شد. در این مطالعه جهت تحلیل داده ها از نرم افزار Frontier 4.1 استفاده گردید. یافته ها: بر مبنای برآورد کارایی به روش تحلیل مرزی تصادفی، متوسط کارایی بیمارستان های مورد بررسی 0/648 است. از این رو می توان نتیجه گرفت که میزان ظرفیت افزایش کارایی در این بیمارستان ها تا 0/352 درصد قابل افزایش می باشد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته اهی این مطالعه تعدیل نیروی انسانی مازاد، برنامه ریزی اقتضایی جهت افزایش کارایی و مدیریت منابع باید در اولویت اهداف مدیران و مسئولان مربوطه قرار گیرد تا بتوان سطح کارایی را در بیمارستان ها افزایش و میزان هزینه ها را به حداقل ممکن کاهش دهیم.

کلیدواژه ها:

بیمارستان ، کارایی ، روش تحلیل مرزی تصادفی