بررسی سیر تاریخی واژه استقامت در ترجمه های فارسی قرآن با تاکید بر آیه 112 سوره هود﴿فاستقم کما امرتو من تاب معکو لا تطغوا انﱠه بما تعملون بصیر﴾

استقامت واژهای عربی است که در فارسی نیز کاربرد دارد. امروزه متبادر از این کلمه، معنای پایداری، مقاومت، ایستادگی و بالا بردن تاب و تحمل است. این در حالی است که این کلمه در کتابهای پیشین بیشتر به معنای راستی، درستی، اعتدال، مستقیمی به کار رفته است. پژوهش حاضر با محور قرار دادن آیه 112 سوره هود، سیر تاریخی واژه استقامت را مورد بررسی قرار داده است. با مراجعه به پنجاه و چهار ترجمه قرآن، آثار تفسیری و همین طور متون ادبیات فارسی این نتایج به دست آمد که همه ترجمه های کهن استقامت را به معنای راستی و درستی و ترجمه های جدید، به معنای پایداری و مقاومت گرفته بودند. اما در آثار تفسیری و ادب فارسی هر چند همین حالت دیده میشود، اما کم نبودند آثار کهنی که استقامت را به معنای ثبات، استمرار و دوام گرفته بودند. این پژوهش معنای پایداری در راستی را برای استقامت پیشنهاد کرده است.

کلیدواژه ها:

استقامت ، آیه 112 سوره هود ، ترجمه فاستقم ، راستی ، پایداری.