بررسی عوامل استرس زا در آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی مشهد

مقدمه: آموزش بالینی تجربه ای پر استرس است خصوصا در حرفه پرستاری که با جان انسان ها سر و کار دارند. لذا شناسایی عوامل استرس زا آموزش بالینی یک ضرورت است. هدف از این مطالعه بررسی  عوامل استرس زای آموزش بالینی دانشجویان ترم های مختلف پرستاری است. روش کار: در  این مطالعه توصیفی- مقطعی، واحدهای پژوهش شامل 131 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1395 بودند که به شیوه سرشماری انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که عوامل استرس زای آموزش بالینی را در شش حیطه عوامل مربوط به ماهیت رشته (4 عبارت)، مربی (9 عبارت)، محیط بالین (9 عبارت)، بیمار (12 عبارت)، دانشجو (16 عبارت) و سیستم آموزشی(4 عبارت) بررسی می کرد نتایج: بر اساس یافته های این مطالعه، بیشترین استرس واحدهای پژوهش مربوط به حیطه مربی (6/20±2/15)، محیط بالین (9/5±9/12)  و دانشجو (8/6±1/12) بود. در حیطه ماهیت رشته تفاوت آماری معنی داری بین دانشجویان ترم های مختلف وجود نداشت اما این تفاوت در سایر حیطه های  دیگر معنی دار بود (001/0> p). نتیجه گیری: از آنجایی که عوامل استرس زا تاثیر منفی در عملکرد تحصیلی، سلامت جسمی و روانی دانشجویان دارد؛ لذا ضروری به نظر می رسد مسئولان با درک عوامل استرس زا در اموزش بالین، جهت کاهش آن تدابیری از جمله: آشنایی دانشجویان با مفهوم استرس و راههای مقابله با استرس نظیر آرام سازی، ورزش و موسیقی از ابتدای دوره تحصیل از طریق برنامه های آموزشی، مشاوره های تحصیلی و روانشناختی، تغییرساختار کار تیمی، اصلاحات مدیریتی، افزایش حمایت اجتماعی و ...را اتخاذ نمایند

کلیدواژه ها:

عوامل استرس زا ، آموزش بالینی ، دانشجوی پرستاری