تراکم ساختمانی و توسعه ی درون زا (نمونه موردی: شهر اصفهان)

امروزه دستیابی به توسعه پایدار و درونزا و بهرهمندی عادلانه از مسکن ، غذا ، آموزش ، بهداشت ، امید و امنیت درشهرهای ایران از ضروریات اساسی به شمار می رود. عدم توجه به کیفی بودن مفهوم توسعه توسط مدیران و رونمودن بهراه حل های کمی که مفهوم رشد را بجای توسعه در بر می گیرد، شهرهایی مانند اصفهان را با مشکلات جدی روبرو نمودهاست. تراکم های ساختمانی نابجا و غیرفنی باعث عدم تعادل شده و زندگی مردم را به مخاطره انداخته است. در این نوشتاروضعیت موجود شهر اصفهان با مدل توسعه درون زا، با استفاده از روش تحلیلی مورد بررسی قرارمی گیرد. محور بررسی ،تراکم ساختمانی بوده و مشکلات شهری از این منظر به آزمون گذاشته می شود . نتیجه ی بدست آمده حاکی از عدمهمسویی روند رشد شهری اصفهان با مفهوم توسعهی درونزا و پایدار است. در انتها راه حلی بنام مدل امتیازی جهتبهبود مشکل تراکم ساختمانی با رویکرد توسعه درونزا پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

تراکم ساختمانی ، مدل توسعه ی درون زا ، مدل امتیا