بررسى نحوه توزیع مناسب فضاى خالى در بالابردن کیفیت فضاهاى سکونتگاهى شهرى معاصر تهران

در این تحقیق ابتدا به بررسى تاریخچه الگوهاى شکل دهنده فضاى سکونتگاه هاى شهرى و بررسى دگرگونى ساختار محله هادر دوره معاصر غرب پرداخته شده است و تغییر ساختار محله ها در شهر تهران مورد بررسى قرار گرفته و در نهایت با بازشناسىالگوهاى سازماندهنده سه محله نارمک،زیبادشت و ولنجک به عنوان نمونه موردى،نحوه توزیع و کیفیت فضاهاى خالى در آنهامورد بررسى قرار گرفته است. این پژوهش، تحقیقى موردى است و در آن با مراجعه به محل و جمع آورى اطلاعات و عکسبردارىبه بازشناسى وضع موجود پرداخته شده است. علاوه بر روش یاد شده نحوه توزیع فضاى خالى با استفاده از روش تحلیل مقایسه اىمورد بررسى قرار گرفته و در مورد ویژگى هاى کیفى بدلیل غیر قابل محاسبه بودن این شاخصه ها از روش تحلیل مقایسه اىاستفاده شده است. در نهایت با مقایسه موردهاى مورد مطالعه اهمیت توزیع فضاهاى خالى و ارجحیت توزیع آنها نسبت به میزانآنها در کیفیت محیط هاى مسکونى روشن شده است.

کلیدواژه ها:

فضاى خالى ، محله هاى مسکونى ، الگوى سازماندهى فضاهاى سکونتگاهى ، درصد فضاى خالى ، تهران