پتانسیل سیستم خورشیدی گرمایشی آب در کاهش انتشار آلاینده های اتمسفری: مطالعه موردی روستای آسفیج

مقدمه و هدف: محدودیت منابع فسیلی و پیامدهای حاصل از تغییرات زیست محیطی و آب و هوای جهانی، فرصت های مناسبی را برای رقابت انرژیخورشیدی با انرژی های فسیلی بویژه در کشورهایی با پتانسیل بالای تابش خورشیدی ایجاد نموده است. سیستم های انرژی خورشیدی، فناوری هایی هستند که برای تأمین گرما، آب گرم، الکترسیته و حتی سرمایش منازل مسکونی، مراکز تجاری و صنعتی بکار میروند. هدف این مطالعه استفاده از سیستم گرمایشخورشیدی برای تامین آب گرم ساکنین روستای آسفیج به منظور کاهش انتشار آلاینده های اتمسفری بود.روش بررسی: روستای آسفیج با داشتن با جمعیتی برابر با 656 نفر، سالانه به x10(9)Btu؛2/19 بار حرارتی، جهت تامین آب گرم مصرفی نیاز دارد. این مقدار قبلاٌ توسط آبگرمکنهای گازی و پس از اجرای پروژه منارید توسط انرژی خورشیدی برآورده میشود. در این پژوهش میزان کاهش تولید آلاینده هایی همچون (NO(X), CO(2 و (SO(2 قبل از استفاده ساکنان روستای آسفیج از انرژی خورشیدی و پس از آن محاسبه و مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: بر اساس محاسبات استفاده از آبگرمکن های گازی در روستای مورد مطالعه، سالانه مقدار 2 / 189206 کیلوگرم آلاینده تولید می کند که حدود188983 از این مقدار مربوط به گاز (CO(2 می باشد. با توجه به موقعیت جغرافیایی روستا، استفاده از آبگرمکن های خورشیدی با راندمان گرمایشی 100%، توانسته است مصرف گاز طبیعی و تولید آلاینده های ناشی از آن را به صفر برساند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که این سیستم با راندمان بیش از 80 % آن را به یک سیستم کارآمد تبدیل می کند.سیستم گرمایش خورشیدی تابش خورشیدی را به گرما تبدیل میکند که هزینه تامین انرژی برای آب گرم را کاهش داده و از انتشار آلاینده های اتمسفریجلوگیری می نماید.

کلیدواژه ها:

انتشار ، انرژی ، آبگرمکن خورشیدی ، آلاینده اتمسفری ، سوخت فسیلی