طراحی مدل هوشمند تناسب شغل و شاغل مبتنی بر استعدادها با رویکرد داده کاوی

این پژوهش، در سه فاز اجرا شده است. در فاز اول، مفهوم استعداد مورد مطالعه قرار گرفته و استعداد از 4 منظر الگوهای تکرار شونده افکار، رفتار و احساسات، دانش، تجربه و ویژگی های فردی، جهت اولویت بندی و سنجش انتخاب شده اند. برای اولویت بندی معیارها از 22 نفر خبرگان مرکز آمار ایران، نظر سنجی شده و اوزان معیارها با روش آنتروپی شانون محاسبه گردید. در فاز دوم، بر اساس اوزان معیارها، درجه تناسب شغل و شاغل برای 193 نفر از کارمندان مرکز آمار ایران در 139 شغل منحصربفرد و در 3 سطح عملیاتی، میانی و ارشد، محاسبه شده است. در نهایت در فاز سوم، از نتایج به دست آمده از فازقبل، یک بانک داده به منظور اجرای داده کاوی تشکیل شد و 21 مدل با رویکرد درخت تصمیم، تشکیل گردید و 147 قاعده از آنها استخراج شدند. در نهایت 14 قاعده که از بالاترین احتمال برخوردار بودند، با هدف افزایش تناسب شغل و شاغل انتخاب گردیدند. مقایسه نتایج فاز اول و سوم نشان می دهد که علیرغم تاکید خبرگان بر اهمیت دیگر معیارها در تناسب شغل و شاغل، در واقعیت تناسب از منظر دانش و تجربه در تناسب شغل و شاغل تاثر بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

تناسب شغل و شاغل ، مدل هوشمند ، داده کاوی ، درخت تصمیم ، استعداد