تعیین تاثیر عوامل محیطی بر ایجاد محوطه های نوسنگی و مس و سنگی حوزه جنوبی زاینده رود با روش همبستگی پیرسون

بخش لاران در حوزه جنوبی سرشاخه های زاینده رود واقع شده است و به سبب شرایط جغرافیایی و ظرفیت های زیست محیطیمناسب و مطلوب، زمینهساز ایجاد استقرارهای انسانی در ادوار مختلف بوده است. مطالعه این بخش از زاگرس به عنوان یکی ازنواحی مهمی است که در بین دو منطقه فلات مرکزی و خوزستان واقع شده و نقش محیط طبیعی آن در شکل دهی، تداوم و یافروپاشی محوطه های باستانی یکی از نیازهای تحقیقاتی است که جای خالی آن در مطالعات این منطقه دیده میشود. در اینپژوهش، 19 محوطه نوسنگی و مس و سنگی شناسایی شده از بررسی پیمایشی سال 1389 بخش لاران مورد مطالعه قرارگرفته اند. برای تحلیل و تجزیه محوطه های شناسایی شده از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شد. به منظور تسهیل و درکبیشتر الگوهای مکانی محوطه ها با عوامل محیطی، از نرم افزارهای Arc GIS استفاده شد. این نرم افزار، فواصل موجود و داده های حاصل از شرایط محیطی را با موقعیت مکانی محوطه ها تلفیق کرده و آنها را به صورت اعداد در اختیار نگارنده قرار داده وسپس با روش تحلیل همبستگی پیرسون ارتباط بین محوطه های باستانی با شرایط محیطی سنجیده شد. دلایل همبستگی یاعدم همبستگی محوطه های باستانی به چگونگی رابطه انسان با محیط برمیگردد که نوعی خاص از چشم اندازها را به وجودمی آورد. در این مطالعه وسعت محوطه های باستانی به عنوان متغیر وابسته و شرایط محیطی مانند، دوری و نزدیکی به منابع آبو مسیرهای ارتباطی، نوع پوشش گیاهی، جهت شیب و درجه شیب و ارتفاع از سطح دریا به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفتهشدند. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان میدهد که محوطه های نوسنگی و مس و سنگی بخش لاران وابستگی اندکی بهعوامل محیطی دارند و این نشان میدهد که این محوطه ها به صورت فصلی استفاده می شدند.

کلیدواژه ها:

بخش لاران ، حوزه جنوبی زاینده رود ، عوامل محیطی ، نوسنگی و مس و سنگی ، همبستگی پیرسون