رابطه کیفیت زندگی، معنویت و تاب آوری با افکار خودکشی در دانشجویان

سابقه و هدف: خودکشی یکی از معضلات بهداشت روانی در دانشجویان است که در ده ههای اخیر روند رو به افزایشی داشته است. با توجه به این امر میتوان با شناخت عوامل موثر و پیشبین در افکار خودکشی دانشجویان در فهم جنبه های مثبت و رفتارهای سازگارانه آنان کمک کرد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه کیفیت زندگی، معنویت و تاب آوری با افکار خودکشی در دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی رازی کرمانشاه انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه رازی کرمانشاه بود، که نمونه ای به حجم 200 دانشجو به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای از میان آنها انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس افکار خودکشی Beck، کیفیت زندگی، مقیاس تاب آوری، و تجربیات معنوی Ghobari استفاده شد. برای تحلیل داده ها از شاخصهای آماری، میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی و تاب آوری و معنویت با افکار خودکشی رابطه منفی و معنا داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای پیشبین توان پیشبینی افکار خودکشی را دارند.نتیجه گیری: بنابراین میتوان نتیجه گرفت که شناخت مسایل و مشکلات روان شناختی در فهم خودکشی و افکار مربوط به آنها نقش مهمی ایفا میکنند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، معنویت ، تابآوری ، افکار خودکشی ، دانشجویان