تاثیر میکروسیلیس بر مشخصات مکانیکی روسازی بتن غلتکی (RCCP) در مناطق سردسیر

امروزه با توسعه شبکه حمل و نقل، بخش اعظمی از درآمد کشورها صرف تعمیر و نگهداری راهها میشود. یکی از انواع روسازی، روسازی بتن غلتکی است که یکی از اقتصادی ترین و بادوام ترین انواع روسازی است. از آنجا که اکثر روسازی های بتن غلتکی در معرض عوامل جوی و به خصوص رطوبت، یخبندان و بارهای ناشی از ترافیک قرار می گیرند با گذشت زمان دچار خرابی می شوند. امروزه مسیله دوام بتن های غلتکی در برابر دوره های یخ زدن و آب شدن و زمان حمل و کار با بتن غلتکی، دارای اهمیت زیادی است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر میکروسیلیس به همراه ماده هواساز در خصوصیات مکانیکی روسازی بتن غلتکی در مناطق سردسیر می باشد. بدین منظور مصالح مورد مطالعه با میکروسیلیس با درصدهای 1، 3، 4، 6 و 7 و به همراه 2 درصد ماده هوازا مخلوط شده است. خصوصیات مکانیکی مصالح مخلوط روسازی بتن غلتکی براساس آزمونهای مقاومت فشاری، مقاومت کششی غیر مستقیم، دوره های ذوب و یخبندان، جذب آب، عمق نفوذ، چگالی بتن، زمان وی بی، زمان حمل، زمان غلتک زنی ارزیابی شده است. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد در حالت کلی هنگامیکه 3 درصد میکروسیلیس به همراه 2 ماده هوازا به مصالح بتن غلتکی افزوده می شود براساس نتایج آزمایشات ذکر شده بهترین کارایی را دارد

کلیدواژه ها:

روسازی بتن غلتکی ، میکروسیلیس ، ماده هوازا ، مقاومت فشاری ، مقاومت کششی