مدلسازی برنامه نوبت کاری پرستاران با توجه به معیارهای ارگونومی یک مطالعه موردی در بیمارستان امام سجاد (ع) رامسر

مقدمه: بسیاری از شاغلین در حرفه های مختلف از جمله پرستاران، با برنامه نوبت کاری، مشغول به کارهستند. وجود نوبتک اری مختلف و یا طولانی، می تواند سامت جسمی و روحی پرستاران را به مخاطرهبیندازد. از این رو این پژوهش، با توجه به معیارهای ارگونومی، به طراحی مدلی جهت برنامه نوبت کاریمی پردازد تا مشکلات ناشی از چرخش در زمان کار، برای پرستاران، به حداقل رسانده شود.روش کار: در این پژوهش، کل پرستاران (35 نفر) شاغل در بخش اورژانس بیمارستان امام سجاد (ع)رامسر وارد مطالعه شدند. با پاسخگویی ایشان به پرسشنامه های MEQ (ریتم سیرکادین) و SSI(خصوصیات فردی و اجتماعی)، اطلاعات حاصل از آنها، تبدیل به مدل شده و از تطبیق آنها با اصولریتم سیرکادین، مدل مجددا مورد بازسازی قرار گرفته است. مدل نهایی توسط نرم افزار گمز(GAMS) اجراگردیده و در انتها برنامه نوبت کاری با معیارهای ارگونومی پیشنهاد شده است. یافته ها: برنامه نوبت کاری برای هر پرستار طراحی شد. مقدار تابع هدف (Z=1.110223e(-16)بدست آمده بیانگر این مطلب است که مدل طراحی شده بسیار نزدیک به مدل ایده آل می باشد.در صورت افزودن 5 نفر به شاغلین فعلی، برنامه پیشنهادی نوبتک اری می تواند با توجه به قوانینو سیاست های بیمارستان، از طرفی کارائی و رضایت پرستاران را بهبود بخشد و از طرف دیگر آثاراختالات ناشی از نوبت کاری آنان را کاهش دهد.نتیجه گیری: بیمارستان ها می توانند با اعمال رویکردی علمی در جهت تنظیم برنامه کاری پرستاران،نیروی کاری با انگیزه تر و سالم تر داشته باشند و تعداد نیروی از کار افتاده و میزان بازنشستگی زودرسنیز کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

پرستاران ، ریتم سیرکادین ، ارگونومی ، مدلسازی ، گمز