راهبردهای دفاعی جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با جریان های تکفیری

یکی از مهم ترین عوامل فتنه گری در جهان اسلام ظهور اندیشه سلفی گری تکفیری است. این جریان به عنوان یک نظام اعتقادی مذهبی مطلق گرا باکار ویژه و عقبه اعتقادی- هویتی خاصی که دارد، با دوقطبی کردن جهان اسلام می تواند ضمن مخدوش کردن وحدت اسلامی با ایجاد منازعه مذهبی، ثبات و تعادل جوامع اسلامی را برهم زده و از این طریق امنیت کشورهای اسلامی را با چالش مواجه کند، گرچه بحران به وجود آمده از گسترش داعش با سرمنشا آمریکایی و همکاری دولت های مرتجع منطقه و باهدف تامین امنیت رژیم صهیونیستی و مقابله با انقلاب اسلامی است. هدف این پژوهش، تدوین و ارائه راهبردهای دفاعی جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با جریان های تکفیری است که در محیط امنیتی جمهوری اسلامی ایران قرارگرفته و تهدیدگر امنیت و منافع ملی است. در این پژوهش ابتدا ادبیات نظری تحقیق و سپس با استفاده از روش پیمایش، مطالعات میدانی و تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها به شیوه (SWOT) راهبردهای مقابله با جریان های سلفی تکفیری توسط جمهوری اسلامی ایران ارائه شده و سپس راهبردهای ارائه شده با استفاده از روش ماتریس کمی برنامه ریزی راهبردی (QSPM) اولویت بندی شده است. بر اساس نتایج به دست آمده وضعیت جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با جریان های تکفیری در حالت تهاجمی قرار دارد و باید راهبردهای مناسب در جهت تقویت نقاط قوت برای استفاده حداکثری از فرصت ها و کم کردن نقاط ضعف داخلی و مقابله با تهدیدهای ناشی از فعالیت جریان های سلفی تکفیری تدوین و اجرا گردد. در نتیجه 31 راهبرد تدوین و با ترکیب آنها تعداد 19 راهبرد اولویت بندی و در نهایت 11 راهبرد که نمره جذابیت بالاتر از متوسط داشتند، تعیین شدند.

کلیدواژه ها:

راهبرد ، تکفیری ، تهدیدات ، محیط امنیتی