مقایسه اثر سطوح متفاوت تعادل الکترولیتی جیره بر عملکرد جوجههای گوشتی

در این آزمایش اثر سه سطح متفاوت تعادل الکترولیتی جیره بطور متوسط در مقادیر 183 ،250 و 114 میلی اکی والان برکیلوگرم روی عملکرد جوجههای گوشتی مورد آزمون قرار گرفت. این بررسی با 486قطعه جوجه خروس گوشتی سویه آرین در یک طرح بلوک تصادفی در 3 تکرار به انجام رسید. در هر تکرار 54 قطعه جوجه لحاظ گردید. جیرههای غذایی بطور آزاد درسه مرحله تغذیه ای وطی 42 روز دراختیار جوجه ها قرار داده شد و در پایان هر مرحله تغذیهای نیزمیزان سدیم، پتاسیم وکلرخون و همچنین درپایان 42 روزگی میزان خاکستر استخوان ساق پا درگروه های آزمایشی بررسی گردید. دراین آزمایشهنگام مرحله آغازین پرورش با افزایش تعادل الکترولیتی جیره مصرف خوراک و میزان رشد بطور معنیداری کاهش یافت P<0.05 و پس از آن درمراحل رشد و پایانی با افزایش تعادل الکترولیتی جیره تفاوت معنیداری در عملکرد جوجهها مشاهده نگردید ( P> 0.05 در هر سه مرحله تغذیهای باافزایش تعادل الکترولیتی جیره میزان سدیم وکلرخون بترتیب افزایش وکاهش یافتند ولی تغییرات قابلملاحظه ای در غلظت پتاسیم خون گروههای آزمایشی مشاهده نشد.همچنین بر اساس نتایج تفاوت معنیداری درمیزان خاکستر استخوان پا درگروههای موردآزمایش مشاهده نشدP> 0.05 وافزایش تعادل الکترولیتی جیره تاثیری در شیوع سندرم آسیت و دیسکندروپلازیای استخوان درشت نی نداشت. نتایج این آزمایش نشان میدهد تغییر تعادل الکترولیتی جیره بطور میانگین در دامنه 114 تا 250 میلی اکی والان برکیلوگرم جیره اثر معنیداری بر عملکردجوجه های گوشتی در پایان 42 روزگی ندارد

کلیدواژه ها:

جوجه های گوشتی ، تعادل الکترولیتی جیره