اثر مکمل موننسین بر روی عملکرد، قابلیت هضم و وضعیت نیتروژن دفعی در گوسفند

در این آزمایش از هشت راس گوسفند نر لری بختیاری با میانگین سن 11 ماه و وزن متوسط 5/2 ± 5/32 کیلوگرم استفاده شد. گوسفندان تحت آزمون به دو دسته تقسیم شدند و یک گروه به عنوان شاهد و گروه دیگر به عنوان گروه دریافت کننده مکمل موننسین در نظرگرفته شد. به گروهی که از مکمل موننسین استفاده میکرد روزانه به میزان 22 میلیگرم به ازای هر راس موننسین همراه با خوراک مصرفی داده میشد. ارتباط بین جیرههای دریافتی ونیتروژن دفعی از طریق ادرار و یا مدفوع، مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از متغیرهای انرژی قابل متابولیسم و نیتروژن مصرفی و به کمک معادلات غیر خطی، نیتروژن میکروبیتولیدی تخمین زده شد. نتایج آزمایش نشان داد که مکمل نمودن جیره با موننسین تاثیری بر ماده خشک مصرفی، میانگین اضافه وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک مصرفی و فراسنجههای خونی ندارد (05/0> P .(اما جمعیت پروتوزوآ موجود در شکمبه، اسیدیته ادرار و شیرابه شکمبه، کلیرانس کرآتینین و میزان فیلتراسیون کلیوی بطور معنیداری تحت تاثیر مکملنمودن جیره با موننسین قرار گرفت (05/0نیتروژن متابولیکی مدفوع گفته شد، نشان داد و مقدار آن از 158 تا 215 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن متابولیکی برآورد گردید. عاملی مانند بازچرخش اوره در روده بزرگ که با افزایش سطح ماده آلی قابل تخمیر در روده بزرگ، تقویت میشود، میتواند به عنوان دلیلی بر تغییرات سطح نیتروژن ادراری قلمداد شود. نتایج اینتحقیق نشان داد که موننسین نمیتواند عملکرد حیوان (افزایش وزن روزانه، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل) و قابلیت هضم مواد مغذی جیره را تغییر دهد. همچنین میانگین کل نیتروژنبا منشاء داخلی در گوسفندان تحت آزمون 339 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن متابولیکی محاسبه شد که این رقم با عدد 350 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن متابولیکی توصیه شده توسط شورای تحقیقات کشاورزی و شیلات بریتانیا (1992, AFRC (قرابت زیادی دارد.

کلیدواژه ها:

موننسین ، قابلیت هضم ، نیتروژن ادراری با منشاء داخلی ، نیتروژن متابولیکی مدفوع ، گوسفند